استاد اخلاق حوزه علمیه قم اظهار داشت: خداوند دارای نوعی رحمت ویژه است که غیر از انسان نمی تواند آن را درک و از آن بهره ببرد. از جمله مقدمات برای دریافت این رحمت الهی این است که حرکتش اختیاری باشد. برای انتخاب صحیح باید هدف و بهترین راه رسیدن به هدف را بشناسیم، و قدم به قدم جلو برویم، و از امور مزاحم رسیدن به هدف اجتناب کنیم. بسیاری ازمسائل زندگی است که عقل به تنهایی نمی تواند در آن قضاوت کند و لذا خداوند انبیاء را فرستاده است تا آنچه را نمی دانیم و نمی توانیم با عقل بدان دست یابیم را به ما تعلیم
به گزارش چی 24 به نقل از پايگاه اطلاع رساني آثار حضرت آيت الله مصباح يزدي:به گزارش پايگاه اطلاع رساني آثار حضرت آيت الله مصباح يزدي، رئيس مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره) در ديدار با جمعي از روحانيون و اساتيد، با اشاره به اين كه براي طلاب همواره سئوالاتي درباره علت ورود به حوزه، و تعيين اولويت‌ها از میان مسائل علمي، اخلاقي و بصيرتي و آينده نگري وجود داشته است، ادامه داد: كليد اصلی پاسخ به همه اين بحث‌ها اين است كه ابتدا به اين سئوال پاسخ داده شود كه چرا آفريده شده‌ايم؟
آيت الله مصباح با اشاره به اين كه همين سئوال اصلي در درون خود، سئوالات ديگري نيز دارد، افزود: لذا ابتدا بايد ببينيم چرا خدا مخلوقات را آفريده است؟ پاسخ اجمالي اين است كه كار خداوند متعال، افاضه رحمت است و به دنبال كسب سود از خلقت نیست.
وي افزود: سئوال بعد اين است كه چرا خداوند انسان را خلق كرد؟ خداوند که عرش و كرسي و اين همه فرشتگاني را خلق كرده است كه جز خودش تعداد آن‌ها را كسي نمي داند؛ ملائكه اي كه زندگيشان تسبيح خداوند است؛ با آفرينش آن ها، افاضه رحمت محقق مي شد، پس ديگر چه نيازي به خلقت انسان بود؟
استاد تفسير قرآن كريم خاطر نشان كرد: پاسخ اين است كه تنها انسان مي تواند خليفه خداوند شود؛ اما باز سئوالي پيش مي آيد كه چرا بين اين همه ملائكه با اين تسبيحاتشان، بايد انسان خليفه خدا باشد؟ چرا انساني كه طبق سخن ملائكه، می‌تواند فساد و خونريزي كند، بايد خليفه خدا باشد؟
وي در پاسخ به اين سئوال اظهار داشت: اجمالا پاسخ اين است كه خداوند داراي نوعي رحمت ويژه است كه غير از انسان نمي تواند آن را درك و از آن بهره و لذت ببرد.
آيت الله مصباح در تبيين پاسخ افزود: ما اول نيازي در خود احساس مي كنيم و هنگامی که خداوند با رحمتش نياز ما را بر طرف مي كند، اهمیت آن نعمت را می‌فهمیم. اگر انسان، گرسنه نمي شد، اصلا متوجه رحمت خداوند نمي شد و اهميت نعمت غذا را نمي دانست. انسان تنها موجودي است كه مي تواند تدريجا نيازي ویژه را درك كند که هيچ موجود ديگري نمي تواند آن را درك كند؛ و اين كه خداوند در پاسخ اعتراض ملائكه مي فرمايد: من چيزي مي دانم كه شما نمي دانيد، نه اين كه خداوند نخواهد پاسخ را به آن‌ها بگويد؛ بلكه از اين جهت بود كه آن‌ها نمي توانستند درك كنند.
اين فيلسوف و متفكر اسلامي افزود: در واقع استعداد خاصي براي دريافت اين رحمت الهي نياز است كه فقط در انسان وجود دارد و ديگران نمي توانند به آن دست یابند؛ همان گونه كه برخي نيازها را جوان درك مي كند، اما كودك نمي‌فهمد. زماني انسان مي تواند این رحمت خاص الهي را دريافت كند كه در اثر رشد انسانی، لياقت درك نياز به اين نعمت را پيدا كند؛ در این صورت است که چون خداوند با رحمت خود، نيازش را برطرف كرد، انسان لذتش را احساس می‌كند.
آيت الله مصباح يزدي با اشاره به اين كه تعداد اندكي، و شايد فقط چهارده معصوم به رشدي رسيده اند که آن نياز را به طور كامل درك كردند و آن رحمت شامل حالشان شده است، ادامه داد: از آثار آن رشد اين است كه فرد، نيمه شب ميان نخلستان ها، به خاك مي افتد و اشك مي ريزد تا چنان بي هوش مي شود كه عده اي گمان مي كردند كه جان داده است! اين حالت براي همان كسي رخ می‌داد كه شجاعت و صلابتش بركسي پوشيده نبود؛ همان كسي كه در مقابل سخت ترين بلاها صبر مي كرد، اما در نيمه شب مانند مادر جوان از دست داده چنان گريه مي كرد كه بيهوش مي شد. اين نشان از درك آن نيازی است كه ديگران از درك آن عاجز بودند و البته خداوند رحمتي شامل حال او مي كرد كه لذت آن را نيز هيچ كس دیگری درك نمي كرد.
وي افزود: البته بخشي از لذت اين رحمت خدا در دنياست، و اصل رحمت در آخرت است؛ چرا كه اين بدن جسماني قابليت درك برخي رحمت‌ها را ندارد و در آخرت، مي تواند رحمت هاي بالاتر را نيز درك كند.
وي با طرح اين سئوال كه آيا اين رحمت، فقط مخصوص چهارده معصوم بود يا ديگران هم مي توانند به رشدي برسند كه اين رحمت را درك كنند؟ ادامه داد: بايد توجه داشت رحمت الهي، ذومراتب است؛ و هرچند فقط چهارده معصوم شايستگي دريافت مراتب عالي رحمت الهي را دارند، اما ديگران نيز كه به طفيل وجود آنان خلق شده اند، مي توانند با كمك گرفتن از ایشان، به برخی از این مقامات برسند.
عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم با بيان اين كه از جمله مقدماتي كه براي موجودي فراهم مي شود تا بتواند این رحمت الهي را دريافت كند، اين است كه حركتش اختياري باشد، ادامه داد: عمل درصورتي بار ارزشي دارد، كه از روي اختيار باشد، وگرنه عمل اجباري و بدون اختيار، ارزشي نخواهد داشت. در واقع رشد كردن و رسيدن به حدي كه شخص بتواند نياز ويژه اي را درك كند، در گرو اين است كه انسان بخواهد و زحمت بكشد تا رشد كند و به آنجا برسد.
علامه مصباح يزدي ادامه داد: هر چه دايره انتخاب وسيع‌تر باشد و گزينه هاي بيشتري براي انتخاب فراهم باشد و تصميم گيري مشكل‌تر باشد، گرفتن تصميم صحيح ارزشمندتر خواهد بود. لذا اگر ابزار معصيت در اختيار انسان است، به خاطر اين است كه كارهاي خوبش، ارزش پيدا كند.
استاد اخلاق حوزه علميه با بيان اين كه خداوند متعال هر انساني كه استعداد بيشتري داشته باشد، گزينه هاي بيشتري براي انتخاب را بر سر راهش قرار مي دهد ، ادامه داد: خداوند مسير صحيح را به انسان مي نماياند تا انسان با اختيار خود، شاكر باشد يا كافر. اگر شاكر شد، زمينه براي رشد او و انتخاب گزينه هاي مطلوب تر، بيشتر فراهم مي شود و در عين حال گزينه هاي عميق‌تر بر سر راه او قرار مي گيرد و دوباره بايد انتخاب كند؛ و اين روند تا آخرين لحظه اي كه در اين دنياست، ادامه مي يابد.
وي افزود: از همين جا معلوم مي شود كه چرا خداوند انسان را در اين عالم خلق كرده است. پاسخ اين است اگر در بهشت خلق مي شديم، نمي توانستيم لذت هاي بهشتي را درك كنيم، چرا كه درك آن لذت ها، به خاطر استعدادي است كه از روي انتخاب حاصل شده باشد. از اين رو انسان بايد در اين عالم خلق شود و قدرت انتخاب مسير حق و باطل را داشته باشد و در صورت انتخاب حق، وارد مرحله بالاتر و البته سخت‌تر شود و استعداد و رشد بيشتري پيدا كند تا آنجا که ظرفيت رحمت هاي بهشتي را درك كند.
آيت الله مصباح با اشاره به اين كه هر چه انتخاب انسان صحيح باشد، در مرحله بعد، انتخابي سخت‌تر و عميق‌تر را در پيش خواهد داشت تا رشد كند، ادامه داد: بر همين اساس هيچ كس امتحانش سخت‌تر از پيامبر اكرم (ص) نبود و سخت ترين امتحانات پس از او ويژه كساني است كه شبيه ترين افراد به او باشند.
وي اظهار داشت: برای انتخاب صحیح بايد در هر لحظه و هر مرحله هدف را بشناسيم، و بهترین راه رسيدن به هدف را بشناسيم، و قدم به قدم جلو برويم، و از امور مزاحم رسيدن به هدف اجتناب كنيم؛ و اين امر مستلزم شناخت دين است؛ تا دين را نشناسيم نمي توانيم راه رسيدن به هدف و امور مزاحم آن را بشناسيم؛ اين بهترين پاسخ است به این سؤال که چرا وارد حوزه شديم.
آيت الله مصباح يزدي اولين وظيفه اي كه عقل بر عهده انسان مي گذارد را شناخت راه دانست و افزود: عقل و تجربه در بسياري از موارد مي تواند انسان را در مسير صحيح براي رسيدن به هدف، هدايت كند؛ اما اموري هم هست كه عقل راهي براي شناخت آن ندارد و دست عقل به آن نمي رسد؛ نمونه بسيار كوچك آن، تعداد ركعات نماز است كه عقل در شناخت مصلحت آن راهي ندارد؛ بسياري ازمسائل زندگي انسان هاست كه عقل به تنهايي نمي تواند در آن قضاوت كند و لذا خداوند انبياء را فرستاده است تا آنچه را نمي دانيم و نمي توانيم با عقل بدان دست يابيم را به ما تعليم دهند.
آيت الله مصباح يزدي در پايان با اشاره به رواياتي در خصوص ارزش طلب علم، گفت: وقتي اين ميراث انبياء در اختيار ماست و امكان شناخت و فهم آن وجود دارد، ظلم است كه آن را كنار بگذاريم. لذا سزاوار است که دين را بشناسيد و نيت خود را در اين مسير خالص كنيد؛ که در اين صورت، هر قدمي برمي داريد، پرواز به سوی عرش الهی است.
گفتني است اين ديدار نوزدهم تيرماه سالجاري در مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره) برگزار شد.
انتهاي پيام
به گزارش پايگاه اطلاع رساني آثار حضرت آيت الله مصباح يزدي، رئيس مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره) در ديدار با جمعي از روحانيون و اساتيد، با اشاره به اين كه براي طلاب همواره سئوالاتي درباره علت ورود به حوزه، و تعيين اولويت‌ها از میان مسائل علمي، اخلاقي و بصيرتي و آينده نگري وجود داشته است، ادامه داد: كليد اصلی پاسخ به همه اين بحث‌ها اين است كه ابتدا به اين سئوال پاسخ داده شود كه چرا آفريده شده‌ايم؟
آيت الله مصباح با اشاره به اين كه همين سئوال اصلي در درون خود، سئوالات ديگري نيز دارد، افزود: لذا ابتدا بايد ببينيم چرا خدا مخلوقات را آفريده است؟ پاسخ اجمالي اين است كه كار خداوند متعال، افاضه رحمت است و به دنبال كسب سود از خلقت نیست.
وي افزود: سئوال بعد اين است كه چرا خداوند انسان را خلق كرد؟ خداوند که عرش و كرسي و اين همه فرشتگاني را خلق كرده است كه جز خودش تعداد آن‌ها را كسي نمي داند؛ ملائكه اي كه زندگيشان تسبيح خداوند است؛ با آفرينش آن ها، افاضه رحمت محقق مي شد، پس ديگر چه نيازي به خلقت انسان بود؟
استاد تفسير قرآن كريم خاطر نشان كرد: پاسخ اين است كه تنها انسان مي تواند خليفه خداوند شود؛ اما باز سئوالي پيش مي آيد كه چرا بين اين همه ملائكه با اين تسبيحاتشان، بايد انسان خليفه خدا باشد؟ چرا انساني كه طبق سخن ملائكه، می‌تواند فساد و خونريزي كند، بايد خليفه خدا باشد؟
وي در پاسخ به اين سئوال اظهار داشت: اجمالا پاسخ اين است كه خداوند داراي نوعي رحمت ويژه است كه غير از انسان نمي تواند آن را درك و از آن بهره و لذت ببرد.
آيت الله مصباح در تبيين پاسخ افزود: ما اول نيازي در خود احساس مي كنيم و هنگامی که خداوند با رحمتش نياز ما را بر طرف مي كند، اهمیت آن نعمت را می‌فهمیم. اگر انسان، گرسنه نمي شد، اصلا متوجه رحمت خداوند نمي شد و اهميت نعمت غذا را نمي دانست. انسان تنها موجودي است كه مي تواند تدريجا نيازي ویژه را درك كند که هيچ موجود ديگري نمي تواند آن را درك كند؛ و اين كه خداوند در پاسخ اعتراض ملائكه مي فرمايد: من چيزي مي دانم كه شما نمي دانيد، نه اين كه خداوند نخواهد پاسخ را به آن‌ها بگويد؛ بلكه از اين جهت بود كه آن‌ها نمي توانستند درك كنند.
اين فيلسوف و متفكر اسلامي افزود: در واقع استعداد خاصي براي دريافت اين رحمت الهي نياز است كه فقط در انسان وجود دارد و ديگران نمي توانند به آن دست یابند؛ همان گونه كه برخي نيازها را جوان درك مي كند، اما كودك نمي‌فهمد. زماني انسان مي تواند این رحمت خاص الهي را دريافت كند كه در اثر رشد انسانی، لياقت درك نياز به اين نعمت را پيدا كند؛ در این صورت است که چون خداوند با رحمت خود، نيازش را برطرف كرد، انسان لذتش را احساس می‌كند.
آيت الله مصباح يزدي با اشاره به اين كه تعداد اندكي، و شايد فقط چهارده معصوم به رشدي رسيده اند که آن نياز را به طور كامل درك كردند و آن رحمت شامل حالشان شده است، ادامه داد: از آثار آن رشد اين است كه فرد، نيمه شب ميان نخلستان ها، به خاك مي افتد و اشك مي ريزد تا چنان بي هوش مي شود كه عده اي گمان مي كردند كه جان داده است! اين حالت براي همان كسي رخ می‌داد كه شجاعت و صلابتش بركسي پوشيده نبود؛ همان كسي كه در مقابل سخت ترين بلاها صبر مي كرد، اما در نيمه شب مانند مادر جوان از دست داده چنان گريه مي كرد كه بيهوش مي شد. اين نشان از درك آن نيازی است كه ديگران از درك آن عاجز بودند و البته خداوند رحمتي شامل حال او مي كرد كه لذت آن را نيز هيچ كس دیگری درك نمي كرد.
وي افزود: البته بخشي از لذت اين رحمت خدا در دنياست، و اصل رحمت در آخرت است؛ چرا كه اين بدن جسماني قابليت درك برخي رحمت‌ها را ندارد و در آخرت، مي تواند رحمت هاي بالاتر را نيز درك كند.
وي با طرح اين سئوال كه آيا اين رحمت، فقط مخصوص چهارده معصوم بود يا ديگران هم مي توانند به رشدي برسند كه اين رحمت را درك كنند؟ ادامه داد: بايد توجه داشت رحمت الهي، ذومراتب است؛ و هرچند فقط چهارده معصوم شايستگي دريافت مراتب عالي رحمت الهي را دارند، اما ديگران نيز كه به طفيل وجود آنان خلق شده اند، مي توانند با كمك گرفتن از ایشان، به برخی از این مقامات برسند.
عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم با بيان اين كه از جمله مقدماتي كه براي موجودي فراهم مي شود تا بتواند این رحمت الهي را دريافت كند، اين است كه حركتش اختياري باشد، ادامه داد: عمل درصورتي بار ارزشي دارد، كه از روي اختيار باشد، وگرنه عمل اجباري و بدون اختيار، ارزشي نخواهد داشت. در واقع رشد كردن و رسيدن به حدي كه شخص بتواند نياز ويژه اي را درك كند، در گرو اين است كه انسان بخواهد و زحمت بكشد تا رشد كند و به آنجا برسد.
علامه مصباح يزدي ادامه داد: هر چه دايره انتخاب وسيع‌تر باشد و گزينه هاي بيشتري براي انتخاب فراهم باشد و تصميم گيري مشكل‌تر باشد، گرفتن تصميم صحيح ارزشمندتر خواهد بود. لذا اگر ابزار معصيت در اختيار انسان است، به خاطر اين است كه كارهاي خوبش، ارزش پيدا كند.
استاد اخلاق حوزه علميه با بيان اين كه خداوند متعال هر انساني كه استعداد بيشتري داشته باشد، گزينه هاي بيشتري براي انتخاب را بر سر راهش قرار مي دهد ، ادامه داد: خداوند مسير صحيح را به انسان مي نماياند تا انسان با اختيار خود، شاكر باشد يا كافر. اگر شاكر شد، زمينه براي رشد او و انتخاب گزينه هاي مطلوب تر، بيشتر فراهم مي شود و در عين حال گزينه هاي عميق‌تر بر سر راه او قرار مي گيرد و دوباره بايد انتخاب كند؛ و اين روند تا آخرين لحظه اي كه در اين دنياست، ادامه مي يابد.
وي افزود: از همين جا معلوم مي شود كه چرا خداوند انسان را در اين عالم خلق كرده است. پاسخ اين است اگر در بهشت خلق مي شديم، نمي توانستيم لذت هاي بهشتي را درك كنيم، چرا كه درك آن لذت ها، به خاطر استعدادي است كه از روي انتخاب حاصل شده باشد. از اين رو انسان بايد در اين عالم خلق شود و قدرت انتخاب مسير حق و باطل را داشته باشد و در صورت انتخاب حق، وارد مرحله بالاتر و البته سخت‌تر شود و استعداد و رشد بيشتري پيدا كند تا آنجا که ظرفيت رحمت هاي بهشتي را درك كند.
آيت الله مصباح با اشاره به اين كه هر چه انتخاب انسان صحيح باشد، در مرحله بعد، انتخابي سخت‌تر و عميق‌تر را در پيش خواهد داشت تا رشد كند، ادامه داد: بر همين اساس هيچ كس امتحانش سخت‌تر از پيامبر اكرم (ص) نبود و سخت ترين امتحانات پس از او ويژه كساني است كه شبيه ترين افراد به او باشند.
وي اظهار داشت: برای انتخاب صحیح بايد در هر لحظه و هر مرحله هدف را بشناسيم، و بهترین راه رسيدن به هدف را بشناسيم، و قدم به قدم جلو برويم، و از امور مزاحم رسيدن به هدف اجتناب كنيم؛ و اين امر مستلزم شناخت دين است؛ تا دين را نشناسيم نمي توانيم راه رسيدن به هدف و امور مزاحم آن را بشناسيم؛ اين بهترين پاسخ است به این سؤال که چرا وارد حوزه شديم.
آيت الله مصباح يزدي اولين وظيفه اي كه عقل بر عهده انسان مي گذارد را شناخت راه دانست و افزود: عقل و تجربه در بسياري از موارد مي تواند انسان را در مسير صحيح براي رسيدن به هدف، هدايت كند؛ اما اموري هم هست كه عقل راهي براي شناخت آن ندارد و دست عقل به آن نمي رسد؛ نمونه بسيار كوچك آن، تعداد ركعات نماز است كه عقل در شناخت مصلحت آن راهي ندارد؛ بسياري ازمسائل زندگي انسان هاست كه عقل به تنهايي نمي تواند در آن قضاوت كند و لذا خداوند انبياء را فرستاده است تا آنچه را نمي دانيم و نمي توانيم با عقل بدان دست يابيم را به ما تعليم دهند.
آيت الله مصباح يزدي در پايان با اشاره به رواياتي در خصوص ارزش طلب علم، گفت: وقتي اين ميراث انبياء در اختيار ماست و امكان شناخت و فهم آن وجود دارد، ظلم است كه آن را كنار بگذاريم. لذا سزاوار است که دين را بشناسيد و نيت خود را در اين مسير خالص كنيد؛ که در اين صورت، هر قدمي برمي داريد، پرواز به سوی عرش الهی است.
گفتني است اين ديدار نوزدهم تيرماه سالجاري در مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره) برگزار شد.
انتهاي پيام
