حزب اللابی که صفحه ایسنتاگرامش و پروفایلش پر است از عکس های یادگاری سلفی با حضرات سیاسی سلفی گیر! بلکه در آینده با همین سلفی ها به جایگاه و مقامی برسد و نهایتا به مقام سلفی گرفتن با موگرینی ها هم نائل شود.
به گزارش چی 24 به نقل از تریبون مستضعفین:هرچه از حقارت، بی هویتی و غرب زدگی نماینده های سلفی گیر، از حقارت و خنده های مستانه ظریف در برابر جان کری، عکس های یادگاری عراقچی حین مذاکرات ، جشن و پایکوبی غرب زدگان داخلی از یک تماس تلفنی رئیس جمهور با کدخدا ، از حقارت مجلس اصولگرا در تصویب ۲۰ دقیقه ای یکی از خفت بارترین توافقنامه های تاریخ ، از رفتارهای قاجاری با طیاره فرانسوی و…بنویسیم و بگوییم کم است.
اما در میان مدعیان انقلابی گری هم تا دلتان بخواهد آدم های دوربینی مذهبی داریم. مذهبی هایی که همیشه جایشان در صفوف اول همایش ها و جلسات است، به محض ورود به یک تشکل دانشجویی در مقام یک حزب اللابی ظاهر شده و با ارتباط گیری و لابی گری با همین سلفی گیران که امروز نقدش می کند تشکل دانشجویی را به سکوی پرتاب خود تبدیل می کند.
حزب اللابی که صفحه ایسنتاگرامش و پروفایلش پر است از عکس های یادگاری سلفی با حضرات سیاسی سلفی گیر! بلکه در آینده با همین سلفی ها به جایگاه و مقامی برسد و نهایتا به مقام سلفی گرفتن با موگرینی ها هم نائل شود.
مذهبی هایی که وقتی اعلام جهاد فرهنگی و جنگ نرم می شود، سریع وارد فضای مجازی می شود و سلفی های خود را با فلان مداح یا در زیارتگاهی منتشر می کند. هر روز یک تیپ به اصطلاح مذهبی می زند، هر روز یک مدل ریش، یک روز پیراهن یقه سه سانتی، یک روز پیراهن دو جیب ، یک روز شلوار پلنگی با انواع انگشتر و کلاه عمادمغنیه ای و… و سلفی های خود را منتشر می کند.
سلفی ها و اداهایی که نه تنها ربطی به جنگ نرم ندارد، بلکه خود نشان از یک بحران هویت و همچنین تلاش برای تبدیل شدن به یک آقای دوربینی مذهبی است.
گاهی نیاز است سوزنی به خودمان هم بزنیم.
حزب اللابی که صفحه ایسنتاگرامش و پروفایلش پر است از عکس های یادگاری سلفی با حضرات سیاسی سلفی گیر! بلکه در آینده با همین سلفی ها به جایگاه و مقامی برسد و نهایتا به مقام سلفی گرفتن با موگرینی ها هم نائل شود.
هرچه از حقارت، بی هویتی و غرب زدگی نماینده های سلفی گیر، از حقارت و خنده های مستانه ظریف در برابر جان کری، عکس های یادگاری عراقچی حین مذاکرات ، جشن و پایکوبی غرب زدگان داخلی از یک تماس تلفنی رئیس جمهور با کدخدا ، از حقارت مجلس اصولگرا در تصویب ۲۰ دقیقه ای یکی از خفت بارترین توافقنامه های تاریخ ، از رفتارهای قاجاری با طیاره فرانسوی و…بنویسیم و بگوییم کم است.
اما در میان مدعیان انقلابی گری هم تا دلتان بخواهد آدم های دوربینی مذهبی داریم. مذهبی هایی که همیشه جایشان در صفوف اول همایش ها و جلسات است، به محض ورود به یک تشکل دانشجویی در مقام یک حزب اللابی ظاهر شده و با ارتباط گیری و لابی گری با همین سلفی گیران که امروز نقدش می کند تشکل دانشجویی را به سکوی پرتاب خود تبدیل می کند.
حزب اللابی که صفحه ایسنتاگرامش و پروفایلش پر است از عکس های یادگاری سلفی با حضرات سیاسی سلفی گیر! بلکه در آینده با همین سلفی ها به جایگاه و مقامی برسد و نهایتا به مقام سلفی گرفتن با موگرینی ها هم نائل شود.
مذهبی هایی که وقتی اعلام جهاد فرهنگی و جنگ نرم می شود، سریع وارد فضای مجازی می شود و سلفی های خود را با فلان مداح یا در زیارتگاهی منتشر می کند. هر روز یک تیپ به اصطلاح مذهبی می زند، هر روز یک مدل ریش، یک روز پیراهن یقه سه سانتی، یک روز پیراهن دو جیب ، یک روز شلوار پلنگی با انواع انگشتر و کلاه عمادمغنیه ای و… و سلفی های خود را منتشر می کند.
سلفی ها و اداهایی که نه تنها ربطی به جنگ نرم ندارد، بلکه خود نشان از یک بحران هویت و همچنین تلاش برای تبدیل شدن به یک آقای دوربینی مذهبی است.
گاهی نیاز است سوزنی به خودمان هم بزنیم.
حزب اللابی که صفحه ایسنتاگرامش و پروفایلش پر است از عکس های یادگاری سلفی با حضرات سیاسی سلفی گیر! بلکه در آینده با همین سلفی ها به جایگاه و مقامی برسد و نهایتا به مقام سلفی گرفتن با موگرینی ها هم نائل شود.
