به گزارش چی 24 به نقل از تراز:
به گزارش تراز: در قرآن کریم پیامبر اکرم (ص) را به عنوان الگوی نیکو و نمونه حیات عالی انسانی معرفی می کند. (سوره احزاب، آیه 21) لذا توجه به ریز نکات اخلاقی و رفتاری حضرت می تواند ما را در مسیر نیل به سبک زندگی صحیح اسلامی رهنمون باشد. امروز یکی از بزرگترین معضلات زندگی بشر بی برنامگی و گم شدن اهداف متعالی در سبک زندگی است. توجه دقیق به سیره پیامبر اکرم (ص) می تواند کمک شایانی به رفع این نقیصه بنماید.
یکی خصائص اخلاقی آن حضرت ساده زیستی و پرهیز از تجمل و اشرافی گری بود. نه تنها خود و اطرافیانشان را از این کار بر حذر می داشت بلکه به شدت با روحیه اشرافی گری بین دولتمردانش مخالفت می کرد. به همین منظور اولا حضرت هیچ منصبی را به افرادی با چنین تفکراتی نمی داد و ثانیا اگر کسی در بین راه دچار چنین آفتی می شد او را عزل می نمود و ثالثا هیچ هدیه ای از اینگونه افراد قبول نمی کرد.
** هدیه عجیب پیامبر (ص) به اشراف و ثروتمندان!
نمونه بارز عباس عموی آن جناب و ربیعه بن حارث بودند که پسرانشان را نزد حضرت فرستادند تا به آنها پستی بدهد. (گویا برای متصدی صدقات تمایل داشتند) اما حضرت نپذیرفتند. در نقطه مقابل حضرت به اشراف هدایایی می داد! این هدایا زمین های بایری بودند که حضرت هدیه می داد تا آنها آبادش کنند و منافعش به جمیع مسلمین برسد. به طور مثال به حسان بن ثابت انصاری زمین بایری دادند تا آباد کند.
** رفتار متفاوت فقیر و ثروتمند در زمان پیامبر (ص)
حضرت در گفتار و رفتار سعی می نمودند تا روحیه اشرافی گری را ریشه کن کنند. لذا اگر بر تن کسی لباس تجملی می دیدند تذکر می دادند و می فرمودند چنین چیزی بر تن مکن. به طور مـثـال بـر تـن عبدالله بن عمرو عاص دو جامه تجملی به رنگ سرخ دید. فرمود این جامه کافران است، بـر تن مکن.
این ماجرا نیز مشهور است که روزی مـرد ثـروتـمندی با لباسی نو و مرتب نزد پیامبر اکرم (ص) نشست . پس از مدت کوتاهی مرد فقیر و کهن جامه ای آمد و کنار مردی ثروتمند نشست. ثروتمند لباس خود را جمع کـرد. پـیـامـبـر فـرمـود: آی تـرسـیدی که از فقر او به تو هم برسد؟ گفت: نه. فرمود: ترسیدی از ثروت تو چیزی به او بچسبد؟ گفت: نه. فرمود: ترسیدی لباس پاکیزه تو را چین و چروک کند؟ گفت : نه. پرسید: پس چرا لباس خود را از او دور کردی؟ گفت: یا رسول الله، شیطانِ من، هر فعل قبیحی را در نظر من زینت می دهد و هر خوبی را زشـت می نـماید. مـن در عـوضِ این عمل ، نصف دارایی خود را به او بخشیدم!
نکته آموزنده این روایت بخش پایانی آن است که کمتر بدان توجه می شود. وقتی حضرت بعد از این سخن مرد ثروتمند از فقیر پـرسـیـد: نـصـف دارایی او را قبول می کنی؟ فقیر گفت: نه! پرسیدند: بـرای چـه ؟ گفت: می ترسم ثروت مرا هم مثل او بفریبد! این روحیه نشان از تربیت دقیق پیامبر در بین ان جامعه جاهلی دارد که معارف اسلامی به قدری در دل و جان آنها نفوذ کرده که ثروتمندش بعد از یک خطا از نیمی از اموالش می گذرد و فقیرش با وجود نیاز فراوان حاضر به پذیرش مال آن ثروتمند نمی شود و راضی تر است که در فقر خود بماند. درک چنین رفتارهایی در جامعه امروز ما که مال و ثروت و تجمل در بین اغلب مردم حرف اول را می زند کمی مشکل است!