به گزارش «قاصدنیوز»، غلامحسین یوسفی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مشهدمقدس به پایان رساند. سپس به تهران رفت و وارد دانشکده ادبیات تهران شد و در سال 1328 در رشته زبان و ادبیات فارسی فارغالتحصیل گردید. در سال 1330 همزمان با دریافت دکترا در رشته ادبیات فارسی به دریافت درجه لیسانس در رشته حقوق قضایی و علوم سیاسی نیز نائل آمد.
او ابتدا بهعنوان دبیر در دبیرستانهای مشهد مشغول به خدمت فرهنگی شد و چند سال ریاست دبیرستان نفت در مشهد را داشت و سپس بهعنوان دانشیار و بعدها در سمت استاد زبان ادبیات فارسی در دانشگاه مشهد به تدریس اشتغال یافت. وی سالها سرپرست تربیتمعلم خراسان و چندین سال نیز مسئولیت گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی را داشت.
زمانی که در مشهد مشغول تحصیل بود در مدارس حوزه به تحصیل علوم عربی پرداخت و از استادان حوزه کسب دانش کرد. در ادبیات عرب و فرانسه از آگاهی و بصیرت کامل برخوردار بود. در نظم و نثر و ترجمه و نطق و بیان، دستی توانا داشت.
آثار قلمی وی را در چند قسمت تألیف، تصحیح و ترجمه میتوان برشمرد: تألیفات:تمرین فارسی برای اول دبستان، بحثی در شرح احوال روزگار شعر او، ابومسلم سردار خراسان، نامه اهل خراسان، شوخطبع آگاه،دیداری با اهلقلم، برگهایی در آغوش باد کاغذ زر، روانهای روشن، چشمه روشن، با کاروان حله، سرمه خیال، شهرشهادت، یادداشتها، سرگذشت جوان تاجر و.../ از متون تصحیحی: قابوسنامه، قابوسنامه درسی، التصفیه فی احوال المتصوفه، لطائف الحکمه ارموی، بوستان سعدی یا سعدی نامه، ملخص اللغات، گلستان سعدی، ترجمه تقویم الصحه ابن بطلان، در آرزوی خوبی و زیبای ،گزیده بوستان سعدی، دامنی از گل، گزیده گلستان سعدی/ از ترجمهها:داستان من و شعر، اسلوب عالی و فضایل ادبی، اما من شما را دوست میداشتم، اسلام دوستی در، شیوههای نقد ادبی، برگزیدهای از شعر عربی معاصر، چشماندازی از ادبیات و هنرنوشته و...
اعتقاد راسخ به مقدسات اسلام و ارادت عمیق و مخلصانه به ائمه معصومین بهویژه امیرالمؤمنین(علیهالسلام) وزیارت حضرت رضا علیهالسلام از دیگر ویژگیهای فکری و روحانی وی بود.
سرانجام در چهاردهم آذرماه 1369 در تهران به مرض سرطان، چشم از جهان فروبست و پیکر وی پس از انتقال به مشهد در دارالعباده حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.
