تراز: نقل است حضرت علی (علیه السلام) بیمار شدند. کسی پرسید حالتان چطور است؟ حضرت فرمود: «علی شَرٍّ»...
به گزارش چی 24 به نقل از تراز:
به گزارش تراز: وقتی بعد خشكسالى و قحطى شهر مکه، خداوند به بركت رسول خدا صلى الله عليه وآله باران فرستاد مشركان گفتند كه باران به خاطر بتها بوده است! لذا خداوند برای رسوا نمودن نقشه های مشرکان آیات 21 به بعد سوره یونس را نازل فرمود. واقعیت این است که انسان مطابق متن قرآن موجودی ناسپاس و فراموشکار است لذا وقتی دچار مشکلی می شود دست به دعا برداشته و از خدا تقاضای رحمت و نعمت می کند ولی بلافاصله پس از نزول رحمت و نعمت های الهی فراموش می کند و بجای شکر، مکر و حیله می کند.
«وَإِذَآ أَذَقْنَا ٱلنَّاسَ رَحْمَةًۭ مِّنۢ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌۭ فِىٓ ءَايَاتِنَا ۚ قُلِ ٱللَّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا ۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ.» (آیه 21 سوره یونس)«هنگامی که به مردم، پس از ناراحتی که به آنها رسیده است، رحمتی بچشانیم، در آیات ما نیرنگ می‌کنند (و برای آن نعمت و رحمت توجیهات ناروا می‌کنند)؛ بگو: «خداوند سریعتر از شما مکر [چاره‌جویی] می‌کند؛ و رسولان [فرشتگان] ما، آنچه نیرنگ می‌کنید (و نقشه می‌کشید)، می‌نویسند!»چند نکته:** نعمت ها تصادفی نازل نمی شونددر این آيه اشاره به يكى از نقشه هاى جاهلانه مشركان كرده، مى گويد: هنگامى كه مردم را براى بيدارى و آگاهى، گرفتار مشكلات و زيانهایى مى سازيم سپس آن را بر طرف ساخته، طعم آرامش و رحمت خود را به آنها مى چشانيم به جاى اينكه متوجه ما شوند اين آيات و نشانه ها را به باد مسخره و استهزاء گرفته و يا با توجيهات نادرست در مقام انكار آنها بر مى آيند و مثلا بلاها، و مشكلات را به عنوان غضب بتها و نعمت و آرامش را دليل بر شفقت و محبت آنان مى گيرند و يا به طور كلى همه را معلول يك مشت تصادف مى شمرند.** دنیا دوستان به هوش باشند آنچه در این آیه و آيات بعدی همین سوره مشاهده می شود مخصوص به بت پرستان نيست بلكه يك اصل كلى درباره همه افراد آلوده به دنيا و كم ظرفيت و فراموشكار است. کسانی که وقتی امواج بلاها آنها را احاطه مى كند و دستشان از همه جا كوتاه ، و كارد به استخوانشان مى رسد، و يار و ياورى براى خود نمى بينند، دست به درگاه خدا بر مى دارند و هزار گونه عهد و پيمان با او مى بندند و نذر و نياز مى كند كه اگر از اين بلاها رهائى يابيم چنين و چنان مى كنيم.اما اين بيدارى و آگاهى كه انعكاسى است از روح توحيد فطرى براى اينگونه اشخاص چندان به طول نمى انجامد، همينكه طوفان بلا فرو نشست و مشكل حل شد پرده هاى غفلت بر قلب آنها فرو مى افتد پرده هاى سنگينى كه جز طوفان بلا نمى توانست آن را جابجا كند. با اينكه اين بيدارى موقتى ، اثر تربيتى در افراد فوق العاده آلوده ندارد حجت را بر آنها تمام مى كند، و دليلى خواهد بود بر محكوميتشان .ولى افرادى كه آلودگى مختصرى دارند در اين گونه حوادث معمولا بيدار مى شوند و مسير خود را اصلاح مى كنند، اما بندگان خدا حسابشان روشن است ، در آرامش همان قدر به خدا توجه دارند كه به هنگام سختى زيرا مى دانند هر خير و بركتى كه ظاهرا از عوامل طبيعى به آنها مى رسد آنهم در واقع از ناحيه خدا است.** پاسخ تامل برانگیز حضرت علی (ع) درباره بیماری اشدر برخی آیات قران نعمتها و نقمتهای الهی در کنار هم ذکر شده وهدف از آنها امتحان انسان دانسته شده است. در آیه ای می فرماید: «ما شما را به نیک و بد مبتلا کرده، می آزماییم.» (انبیاء، 35)نقل است حضرت علی (علیه السلام) بیمار شدند. کسی پرسید حالتان چطور است؟ حضرت فرمود: «علی شَرٍّ» و سپس به آیه فوق اشاره کردند.به عبارتی انسان در حال نقمت و مشکلات، در کلاس شر امتحان می دهد و به هنگام برخورداری از نعمت در کلاس خیر مورد آزمایش قرار می گیرد. البته البته انسان ظاهربین به این نکته توجه ندارد و معمولا نعمتهای الهی را به حساب اکرام الهی گذاشته، می پندارد که چون نزد خدا عزیز ومکرم بوده، مورد انعام قرار گرفته است. در حالی که انسان هم در حال فقر مبتلاست و هم در حال غنا، هم در حال سلامت و هم در حال مرض، هم آن زمان که صاحب مقام ومرتبه اجتماعی است و هم آن هنگام که گمنام است. در هر دو صورت مورد آزمایش است. هرچند صورت ظاهری این دو امتحان متفاوت است.
به گزارش تراز: وقتی بعد خشكسالى و قحطى شهر مکه، خداوند به بركت رسول خدا صلى الله عليه وآله باران فرستاد مشركان گفتند كه باران به خاطر بتها بوده است! لذا خداوند برای رسوا نمودن نقشه های مشرکان آیات 21 به بعد سوره یونس را نازل فرمود. واقعیت این است که انسان مطابق متن قرآن موجودی ناسپاس و فراموشکار است لذا وقتی دچار مشکلی می شود دست به دعا برداشته و از خدا تقاضای رحمت و نعمت می کند ولی بلافاصله پس از نزول رحمت و نعمت های الهی فراموش می کند و بجای شکر، مکر و حیله می کند.
«وَإِذَآ أَذَقْنَا ٱلنَّاسَ رَحْمَةًۭ مِّنۢ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌۭ فِىٓ ءَايَاتِنَا ۚ قُلِ ٱللَّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا ۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ.» (آیه 21 سوره یونس)
«هنگامی که به مردم، پس از ناراحتی که به آنها رسیده است، رحمتی بچشانیم، در آیات ما نیرنگ می‌کنند (و برای آن نعمت و رحمت توجیهات ناروا می‌کنند)؛ بگو: «خداوند سریعتر از شما مکر [چاره‌جویی] می‌کند؛ و رسولان [فرشتگان] ما، آنچه نیرنگ می‌کنید (و نقشه می‌کشید)، می‌نویسند!»
چند نکته:
** نعمت ها تصادفی نازل نمی شوند
در این آيه اشاره به يكى از نقشه هاى جاهلانه مشركان كرده، مى گويد: هنگامى كه مردم را براى بيدارى و آگاهى، گرفتار مشكلات و زيانهایى مى سازيم سپس آن را بر طرف ساخته، طعم آرامش و رحمت خود را به آنها مى چشانيم به جاى اينكه متوجه ما شوند اين آيات و نشانه ها را به باد مسخره و استهزاء گرفته و يا با توجيهات نادرست در مقام انكار آنها بر مى آيند و مثلا بلاها، و مشكلات را به عنوان غضب بتها و نعمت و آرامش را دليل بر شفقت و محبت آنان مى گيرند و يا به طور كلى همه را معلول يك مشت تصادف مى شمرند.
** دنیا دوستان به هوش باشند
آنچه در این آیه و آيات بعدی همین سوره مشاهده می شود مخصوص به بت پرستان نيست بلكه يك اصل كلى درباره همه افراد آلوده به دنيا و كم ظرفيت و فراموشكار است. کسانی که وقتی امواج بلاها آنها را احاطه مى كند و دستشان از همه جا كوتاه ، و كارد به استخوانشان مى رسد، و يار و ياورى براى خود نمى بينند، دست به درگاه خدا بر مى دارند و هزار گونه عهد و پيمان با او مى بندند و نذر و نياز مى كند كه اگر از اين بلاها رهائى يابيم چنين و چنان مى كنيم.
اما اين بيدارى و آگاهى كه انعكاسى است از روح توحيد فطرى براى اينگونه اشخاص چندان به طول نمى انجامد، همينكه طوفان بلا فرو نشست و مشكل حل شد پرده هاى غفلت بر قلب آنها فرو مى افتد پرده هاى سنگينى كه جز طوفان بلا نمى توانست آن را جابجا كند. با اينكه اين بيدارى موقتى ، اثر تربيتى در افراد فوق العاده آلوده ندارد حجت را بر آنها تمام مى كند، و دليلى خواهد بود بر محكوميتشان .
ولى افرادى كه آلودگى مختصرى دارند در اين گونه حوادث معمولا بيدار مى شوند و مسير خود را اصلاح مى كنند، اما بندگان خدا حسابشان روشن است ، در آرامش همان قدر به خدا توجه دارند كه به هنگام سختى زيرا مى دانند هر خير و بركتى كه ظاهرا از عوامل طبيعى به آنها مى رسد آنهم در واقع از ناحيه خدا است.
** پاسخ تامل برانگیز حضرت علی (ع) درباره بیماری اش
در برخی آیات قران نعمتها و نقمتهای الهی در کنار هم ذکر شده وهدف از آنها امتحان انسان دانسته شده است. در آیه ای می فرماید: «ما شما را به نیک و بد مبتلا کرده، می آزماییم.» (انبیاء، 35)
نقل است حضرت علی (علیه السلام) بیمار شدند. کسی پرسید حالتان چطور است؟ حضرت فرمود: «علی شَرٍّ» و سپس به آیه فوق اشاره کردند.
به عبارتی انسان در حال نقمت و مشکلات، در کلاس شر امتحان می دهد و به هنگام برخورداری از نعمت در کلاس خیر مورد آزمایش قرار می گیرد. البته البته انسان ظاهربین به این نکته توجه ندارد و معمولا نعمتهای الهی را به حساب اکرام الهی گذاشته، می پندارد که چون نزد خدا عزیز ومکرم بوده، مورد انعام قرار گرفته است. در حالی که انسان هم در حال فقر مبتلاست و هم در حال غنا، هم در حال سلامت و هم در حال مرض، هم آن زمان که صاحب مقام ومرتبه اجتماعی است و هم آن هنگام که گمنام است. در هر دو صورت مورد آزمایش است. هرچند صورت ظاهری این دو امتحان متفاوت است.
مطالب مرتبط
ارسال نظر
