"سوربن" و "آکسفورد" با افتخار به قدمت‌شان فعالیت آموزشی دارند و ما ...
محیط طباطبایی با بیان این‌که وقتی یکی فضای تاریخی - فرهنگی قدمت پیدا کرده و حیات آن استمرار دارد، اضافه می‌کند: این یعنی به ارزش‌ها و مزیت‌های آن به عنوان مکانی فرهنگی – تاریخی اضافه می‌شود، مزیتی که شهر را نیز در برمی‌گیرد.
او با بیان مثال‌هایی از دانشگاه‌های مختلف کشور مانند دانشگاه "سوربن" با بیش از چند صد سال عمر یا "آکسفورد" با بیش از هزار سال قدمت و حتی "هاروارد" که با جود قدمت‌اش، هنوز به فعالیت‌ها و اتفاقات فرهنگی مشغول‌اند، ادامه می‌دهد: درتهران نیز "دارالفنون" به عنوان نخستین پلی‌تکنیک ایران توسط امیرکبیر تاسیس و تا انقلاب اسلامی به حیات خود ادامه داد و حتی بعد از آن به عنوان تربیت معلم فعال بود، تا چند سال گذشته که با آغاز مرمت این بنای تاریخی و ارزشمند، بحث در مورد کاربری آن مطرح بود، کاربری موزه "تعلیم و تربیت" مطرح شد، اما واقعیت این است که بهترین رفتار برای "دارالفنون"، باقی ماندن این فضا به عنوان "دارالفنون" است تا این‌که به عنوان مدرسه درجه اول تهران باشد و بخش‌های قدیمی مدرسه با کاربری ویژه‌تر و بخش‌های الحاقی به عنوان مکان آموزشی فعالیت کنند.
برای بناهای تاریخی کاربری جدا از واقعیت‌اش تعریف می‌کنیم
محیط طباطبایی می‌گوید: معمولا ما در ناخودآگاه خود تصور می‌کنیم وقتی یک ساختمان قدمت یافت، اگر قصد برخورد رفتارِ فرهنگی با آن را داشته باشیم، می‌خواهیم آن را به یک موزه با کاربری جدا از آن‌چه که بوده، تبدیل کنیم. در حالی که کاربری بنای تاریخی یک مدرسه، یک مسجد یا یک مرکز باید همان باشد که درابتدا بوده است.
او ادامه می‌دهد: به خصوص مراکز علمی و دینی که از اولویت بسیار بالاتری از نظر اخلاق و رفتار در جامعه برخوردار است، این وضعیت برای نگارستان نیز وجود دارد. یعنی باید همچنان "نگارستان" مرکز آموزشی و فرهنگی کشور باشد و درست مانند زمانی که ریاست دانشگاه در این مکان تاریخی بود، آن دفتر به این نقطه منتقل شود و بخشی از فضا نیز به معرفی باغ و دانشگاه تهران اختصاص پیدا کند و حتی در سطوح بالاتر مانند دکترای ادبیات فارسی یا اجتماعی؛ این بخش از دانشگاه فعالیت کند و فخرآموزشی کشور باشد.
وی اما برخی شرایط امروزِ دانشگاه تهران به عنوان متولی فرهنگی کشور را مغایر با وظیفه‌ی فرهنگی آن می‌داند و می‌افزاید: متاسفانه مسئولان این فضای فرهنگی برای یکی از مهمترین ساختمان‌های خود نقش‌های جنبی و خدماتی پیش‌بینی می‌کنند تا فضایش را به کافه و رستوران و گالری تبدیل کنند.
او با بیان این‌که شاید تهران هنوز به گالری نیاز دارد، می‌گوید: اما نکته این جاست که این مکان فرهنگی باید در راستای عملکرد دانشگاه تهران و عملکرد اصلی آموزشی و پژوهشی خود فعالیت کند. حتی احیای مجدد کتابخانه در قالب کتابخانه امری پسندیده است، چون کتابخانه‌ای که زمانی پروین اعتصامی کتابدار آن بوده است، امروز دیگر کاربری اصلی خود را ندارد.
محیط طباطبایی، دانشگاه تهران و باغ نگارستان را مکانِ اولیه‌ی متولی اصلی آموزش در کشور می‌داند و بیان می‌کند: از یک سو دانشگاه تهران صاحب چند دهه‌ی این ساختمان به عنوان مرکز علمی و فارغ‌التحصیلی شخصیت‌های مهمِ علمی و فرهنگی مانند ملک الشعرای بهار، غلامحسین صدیقی و حتی دکتر حبیبی بوده است، از سوی دیگر نباید فراموش کرد وقتی یک مکان تاریخی در فهرست آثار ملی به ثبت می‌رسد، وظایفی را برای دستگاه‌های مختلف مانند میراث‌فرهنگی، مالک بنا و حتی شهرداری با هدف حفظ و حراست از آن بنا ایجاد می‌کند.
کافه قبلی باغ نگارستان بدون انجام هیچ دخل و تصرفی درفضای این محوطه تاریخی
از اوایل دهه ۸۰ تاثیرات منفی روی باغ نگارستان آغاز شد
این عضو شورای فنی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران ادامه می‌دهد: متاسفانه از اویل دهه ۸۰ تغییراتی در ضلع شمال غربی مجموعه ایجاد شد که تاثیر منفی روی تاریخ این مجموعه عمارت داشت و اشتباهی رخ داد که خود مستمسک انجام اشتباهات دیگر شد.
او تاکید می‌کند: براساس اطلاعات موجود، اداره کل میراث‌فرهنگی استان تهران به عنوان مسئول مستقیم این بنای تاریخی، بیش از چهار بار با مسئولان دانشگاه تهران نامه‌نگاری انجام داده و به طور متعدد وظایف این دانشگاه در خصوص این ملک تاریخی را گوشزد کرده و حتی پرسش‌هایی در این زمینه داشته که متاسفانه به آن‌ها توجه نشده است.
به اعتقاد وی؛ معمولا میراث فرهنگی همیشه با افرادی مشکل پیدا می‌کند که ارزش‌های فرهنگی تاریخی را درک نکرده و به آن‌ها بی توجهی می‌کنند، نه نهادی که خود متولی اصلی فرهنگ و آموزش در کشور است و باید همراهی بیشتری با نهادهای فرهنگی داشته باشند.
محیط طباطبایی با اشاره به نامه‌نگاری‌های انجام شده در این زمینه، ادامه می‌دهد: در نامه‌ها چندین بار درخواست ارائه‌ی نقشه و طرح به مسئولان این دانشگاه داده شد، اما آن‌ها اصلا به این نامه‌ها عمل نکرده‌اند.
او تاکید می‌کند: میراث فرهنگی در این زمینه هیچ قصوری مرتکب نشده است، مسئولان این باغ تاریخی، هنوز هیچ طرحی به میراث فرهنگی ارائه نداده‌اند تا در شورای فنی میراث‌فرهنگی استان تهران ارائه شود.
وی ادامه می‌دهد: امیدوارم در آینده نزدیک شاهد تغییر رفتار در مکان‌های تاریخی آموزشی در سطح آموزش و پرورش و آموزش عالی باشیم و مدارس قدیمی مانند مدارس قدیمی بوشهر و بیرجند به عنوان مکان‌های آموزشی به حیات خود ادامه دهند.
