درابتدا خانم باقری بیان داشت: انسان برای تبادل اطلاعات با دیگران و حضور مفید در هر عرصه ای ناچار به برقراری ارتباط با هم نوعان است. از سویی با پیشرفت همه جانبه وسایل ارتباط جمعی مانند اینترنت و فضای مجازی زمینه های ارتباط غیر حضوری زنان و مردان افزایش یافته است. با توجه به سخنان مقام معظم رهبری(مدظله الله العالی) فضای مجازی به صورت توامان دارای منافع و مضرات است.
وی با این بیان که دین مبین اسلام نیازهای انسان را به صورت قانونمند و معقول به سوی روش های صحیح راهنمایی کرده است ادامه داد: در مورد ارتباط با نامحرم در سوره احزاب آیه32خطاب به زنان آمده که موازین شرعی را هنگام سخن گفتن با مردان نامحرم رعایت کنند تا مردان بیماردل دچار ریبه و گناه نشوند. از نظر فقهای امامیه بین محیط حقیقی و فضای مجازی در ارتباط با نامحرم فرقی نیست. رعایت حدود در نگاه، گفتار و رفتار در این فضا نیز توصیه می شود.
نماینده طلاب موافق بحث بعد از بیان چندین استفتاء از مراجع عظام برای حاضرین افزود: با توجه به نظرات مراجع عالیقدر، اگر دراین فضا زن و مرد به عکس یا فیلم نامحرم با لذت نگاه کنند و یا هنگام چت کردن و ارسال پیام صوتی حریم شرعی را رعایت نکنند این ارتباط حرام خواهد بود.
خانم لطیفی به عنوان نماینده طلاب منتقد بیان کرد: فضای مجازی محیطی غیر فیزیکی از ارتباطات اجتماعی تعاملی است که از طریق رایانه های به هم متصل بر بستر دیجیتال شکل می گیرد. این فضا
ویژگی های فضای حقیقی را ندارد زیرا ارتباط به صورت مستقیم نیست. پس چگونه می توان در این فضا نگاه آلوده و گناه را ثابت کرد؟
وی ادامه داد: وجود قلمرو در این فضا به نوعی محدودیت است که به دنبال آن محرومیت از فرصت های آموزشی برابر و حضور فعال را در پی دارد. از طرفی زنان نقش به سزایی در فرهنگ جوامع و انتقال آن به نسل های بعدی دارند، همسان سازی فرهنگی زنان جهان قدم قابل توجهی برای همسان سازی جهانی و جهانی شدن به شمار می رود. لذا زنان مسلمان نیزباید مانند بقیه کشورها بتوانند آزادانه در این فضا فعالیت کنند.
ایشان تصریح کرد: نبود هرگونه محدودیت درارتباطات فضای مجازی مستلزم حقوق شهروندی مساوی است. فضای مجازی ادبیات مخصوص خود را دارد پس چگونه ضابطه مندی در آن را ثابت می کنید؟ اگر باید ضابطه ای وجود داشته باشید تاچه میزان لازم است؟
درادامه جلسه ارائه کننده بحث همراه با حاضرین به پاسخ برخی از اشکالات منتقدین پرداخته و اینگونه بیان داشتند: آیات و روایات در مورد ارتباط زن و مرد اطلاق دارند و باتوجه به قیود عدم مفسده و ریبه و تحریک جنس مخالف، پس هرآنچه از جمله متن، ویدئو، فیلم و... که تحریک کننده باشد انتشارش بین زن ومرد نامحرم جایز نیست. از سویی ایجاد قلمرو به معنای محدودیت نیست بلکه نوعی کنترل عقلانی است. اصل جهانی شدن نیز با تعریفی که در غرب متداول است مورد قبول دین اسلام نمی باشد.
در پایان داور کرسی با جمع بندی مطالب بیان داشت: در چهارچوب دینی معیارهایی برای ارتباط زن و مرد وجود دارد. باتوجه به نظر فقها صرف حرف های معمولی چنانچه همراه بامولفه های قصد لذت و تحریک و مفسده آور نباشد به حد ضرورت مانعی ندارد. امروزه فضای مجازی ضرورت زندگی مردم است. لذا متوالیان امر باید آن را به درستی برای مردم تبیین کرده، فرصت ها و تهدیدهایش را بیان نمایند.
وی افزود: فعالیت در فضای مجازی باید با موازین شرعی و قانون کشور ما سازگار باشد. برای ورود به
عرصه های فرهنگی و تبلیغی با توجه به رسالت عظیم طلاب این فضا بسیار مورد توجه است. همراه باتقویت بنیه فکری، علمی و تقوا وارد این مسیر شوید و از ظرفیت های این فضا به گسترش عقیده و دین خود کمک کنید.
به گزارش چی 24 به نقل از معاونت پژوهش مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران:
مطالب مرتبط
ارسال نظر
