حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا زیبایی نژاد مسئول مطالعات و تحقیقات زنان در حوزه علمیه در ابتدای این کرسی بیان داشت: بحث اشتغال زنان یک بحث حقوقی و فقهی نیست بلکه یک رویکرد اجتماعی است و باید بررسی کرد آیا این رویکرد یک ارزش دینی محسوب می شود یا نه؟ پدیده تمایل زنان به اشتغال به دو دلیل درآمدزایی و استقلال مالی از شوهر وجود دارد. اولا آیا این استقلال ها خوب است یا نه؟ ثانیاً ما به منابع اسلامی که رجوع می کنیم چیزی جهت تایید اشتغال به دست می آوریم و تاثیراتی که بر مناسبات خانوادگی می گذارد را می توان تایید کرد یا نه و برآیند این تأثیر نیز چگونه است؟
ایشان در ادامه گفت: ما چند نوع الگوی ساختار خانواده داریم:1- الگوی گذشته یک الگوی اقتدارگرا با محوریت مرد بود و تصمیمات توسط مرد گرفته می شد. آیا این مرد توجه به نیاز زن ِخانواده داشته و در فرآیند تصمیات شرکت می کرده یا نه؟ که به این الگوی ساختار خانواده عمودی می گویند و در جامعه مدرن این الگو به چالش کشیده شده 2- الگوی دیگری پیشنهاد شده است که الگوی پله ای است که مرد و زن با هم تصمیم می گیرند که الگوی مشارکتی می گویند و فرزندان هم تابع اشتراک پدر و مادر هستند 3- الگوی سوم در فضای پست مدرن است که هیچ چیز واقعی وجود ندارد. هر چه در ذهن خود ساخته ارزش به آن می دهد و محصول ذهن ما ارزش پیدا می کند و هر چه انسان می پسندد به آن ارزش می دهد و والدین هیچ اقتداری برای فرزندان ندارد و در یک خط افقی والدین و فرزندان قرار دارند. در این الگو اوج فردگرایی است.
ایشان ادامه داد: برای جامعه امروز ما دین چه الگویی را انتخاب می کند؟ با توجه به این نکته که در آیات قید زمان وجود ندارد، طبق آیه 34 سوره مبارکه نساء «الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ» الگوی عمودی مورد تایید می باشد و سرپرستی و مدیریت خانواده تقسیم نمی شود ولی بقیه اعضای خانواده در آن مشارکت دارد پس بیشتر اشتغال زنان به خاطر حرص مالی است.
خانم دکتر صدیقه طاهری استاد حوزه و مشاور به عنوان استاد منتقد کرسی گفت: به زن دو نگاه وجود دارد یکی نگاه غرب گرایانه و دیگری نگاه شرق گرایانه. به زن در غرب به صورت یک جسم و یک شیء نگاه می شود و در شرق زن را سعی می کنند از آن هم که هست بالاتر بداند و در حد یک مرد و حتی زن بر مرد هم برتری دارد، اما به نظر اسلام زن و مرد بر هم برتری ندارند بلکه هر کدام در جایگاه خود قرار داشته و این نگاه مهم هست. همچنان که مقام معظم رهبری (دامه برکاته) فرمودند اسلام نه تنها با کار کردن زن مخالف نیست بلکه تا انجایی که با شغل اساسی او که همان مادری بوده و مهمترین شغل اوست اگر مزاحمت نداشته باشد می توان برای زن شغل در نظر گرفت. ایشان در ادامه فرمودند: اشتغال زنان یک ارزش است نه یک پُز اجتماعی. در حالی که اگر به عنوان استعداد زن بیان شود و حتی بر اساس آیات قران کریم یک زن استعداد رهبری یک جامعه را مانند ملکه سبا دارد. آیت الله جوادی آملی نیز در این زمینه می فرماید: یک زن در رهبری موفق است و حتی می تواند قضاوت یا کارهای دیگر را نیز بر عهده بگیرد.
حجت الاسلام زیبایی نژاد در پایان و نتیجه گیری این کرسی بیان داشت: برای مشارکت اجتماعی واجب نیست زن از خانه بیرون بیاید. بلکه مهمترین مشارکت اجتماعی زن آن است که: مرد را از نظر روانی نرمال به جامعه بفرستد،حریم حیا و عفاف را در جامعه محافظت کند، بچه هایی تربیت کند که از نظر روان تعادل داشته باشند و فرزند بیاورد و نیروی تحول ساز و پر تلاش روانه ی جامعه کند.در مشارکت سیاسی یک موقع زن مناصب سیاسی را می پذیرد و یک موقع اخلاق سیاسی را باز تولید می کند مگر برای دفاع مقدس چه کسی فرزند خود را راهی جبهه ها می کرد؟ مادر! و مهمترین استعداد یک زن، زن بودن اوست و اولین الویت برای زن خانواده و برای یک مرد خانواده و اجتماع است. وظیفه یک زن ایجاد فضای آرامش در خانواده است و مرد ایجاد امنیت در فضای اجتماعی .
