به گزارش چی 24 به نقل از اخبار تامین:
یاد امام راحل ( ره )در شب های قدر
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند باده از جام تجلی صفاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند
شب قدر شب احیای خویش است با دم مسیحایی دعا و شبی است که برای آنکه تقدیر خویش را رقم بزنی و خویشتن جدید خود را با قلم توبه و جوهر اشک ترسیم کنی باید قدر خویش را بشناسی و از لحظه لحظه آن در فضای نیایش و بندگی و عبادت نهایت استفاده را بکنی و در واقع این شب ها بهانه ای جهت آمرزش بندگان قرار داده شده است. قدر، باران رحمتی است که در جویبارِ هر فرد و هر جمع، به اندازه او جاری میشود.
این شب به این دلیل قدر نامیده شده که همه مقدرات بندگان در تمام سال در آن شب تعیین می شود. شاهد آن نیز این آیات سوره دخان است: «ما این کتاب مبین را در شبی پربرکت نازل کردیم و همواره انذار کننده بوده ایم. در آن شب که هر امری براساس حکمت خداوند تنظیم و تعیین می شود». این بیان با روایات گوناگونی هماهنگ است که می گوید: «در آن شب، مقدرات یک سال انسان ها تعیین می شود». نکته قابل توجه این است که تقدیر الهی به وسیله فرشتگان، براساس شایستگی ها و لیاقت های افراد، میزان ایمان و تقوا و پاکی نیت و اعمال آنهاست
امام رضا (علیه السلام) فرموده است: «ماه رمضان ماهی است که در آن قرآن نازل گشته است و در این ماه به پیامبر(صلی الله علیه و آله) وحی شده و در آن شب قدر است؛ شبی که از هزار ماه بالاتر است. در آن شب هر کاری محکم و برقرار می شود و مسائلی که در طول سال از نیکی و بدی، سود و زیان، روزی و زندگی و مرگ وجود دارد رقم زده می شود و به همین جهت است که «قدر» نامیده شده است.
امسال اولین شب موسوم به شب قدر با شب رحلت معمار کبیر انقلاب حضرت روح اله مصادف گردیده است در این مجال فراز هایی از نوشتارو فرمایشات این عزیز سفر کرده که با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد بواسطه اندوخته معنوی خود بسوی خداوند بخشنده و مهربان هجرت نمود در اهمیت ماه مبارک و بویژه شب های نورانی قدر تقدیم میگردد.
حضرت امام خمینی (ره) نیز در مورد وجه تسمیه این شب ها به «شب قدر» می فرمایند: «در وجه تسمیه «لیله القدر» علماء اختلافاتى کردند. بعضى بر آنند که چون صاحب شرف و منزلت است، و قرآنِ صاحبِ قدر به توسّطِ ملکِ صاحبِ قدر بر رسولِ صاحبِ قدر براى امّتِ صاحب قدر وارد شده است، لیله القدرش گویند. و بعضى گفتهاند که براى آن «لیله قدر» به آن گویند که تقدیر امور و آجال و ارزاق مردم در این شب مىشود. و بعضى گفتهاند به واسطه آن که از کثرت ملائکه زمین تنگ شود، آن را قدر گویند.» (آداب الصلاه (آداب نماز)، متن، ص 324)
با عنایت به فرمایشات نزدیکان حضرت امام خمینی (ره) رویه ایشان در این شب ها مانند همه بزرگان عرفان عبادت با معبود خویش در تنهایی بود. و حتی دفتر کلیه ملاقاتهای حضرت امام(س) را لغو می کردند
توصیه موکد ایشان در توجه خاص به ادعیه است که می فرمایند : این ادعیه در ماه مبارک رجب و خصوصاً در ماه مبارک شعبان اینها مقدمه و آرایشى است که انسان به حسب قلب خودش مى کند براى اینکه مهیا بشود برود مهمانى؛ مهمانى خدا، مهمانى اى که در آنجاسفرهاى که پهن کرده است، قرآن مجید است و محلى که در آنجا ضیافت مى کند مهمش «لیلة القدر» است و ضیافتى که مى کند ضیافت تنزیهى و ضیافت اثباتى و تعلیمى[است]. نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه، به مجاهده، به ادعیه مهیا مى کند تا برسند به آن سفرهاى که از آن باید استفاده کنند و آن «لیلة القدر» است که قرآن در آن نازل شده است. (صحیفه امام؛ ج 13، ص 33)
و در عظمت شب قدر فرموده اند : لیلة القدر» را که قرآن در آن نازل شده است، همۀ سعادت عالَم در آن شب نازل شده است و از این جهت، از همۀ شبهاى عالَم بالاتر است. (صحیفه امام؛ ج 13، ص 36)
در ماه مبارک رمضان قضیه اى اتفاق افتاد که ابعاد آن قضیه و ماهیت آن قضیه در ابهام الى الابد مانده است براى امثال ماها و آن نزول قرآن است. نزول قرآن بر قلب رسول اللّه در لیلة القدر، کیفیت نزول قرآن و قضیۀ چه بوده است و روح الأمین در قلب آن حضرت قرآن را نازل کرده است و از طرفى خدا اَنْزَلْنٰاهُ فِى لَیْلَةِ الْقَدْرِ[1] این نزول قرآن درقلب پیغمبر در لیلة القدر کیفیتش چیست؟ باید بگویم غیر از خود رسول اکرم و آنهایى که در دامن رسول اکرم بزرگ شدند و موردعنایت خداى تبارک و تعالى، عنایات خاص او بودند، براى دیگران مطلقاً در حجاب ابهام است که مسأله تنزّل چى است، نزول در قلب چى است، روح الامین چى است، کیفیت وارد شدن روح الامین با قرآن در قلب رسول اللّه چى است، «لَیْلَةِ الْقَدْرِ» چى است؟ اینها مسائلى است که به نظر سطحى یک مطالب آسانى است و گاهى هم یک حرفهایى گفته شده است؛ لکن به شما عرض کنم کیفیت نزول قرآن در ابهام باقى مانده است براى امثال ما، و کیفیت نزول ملائکة اللّه در لیلة القدر و ماهیت لیلةالقدر. (صحیفه امام؛ ج 17، ص 489)
این عارف وسالک واقعی در عظمت قرآن و نزول آن برای برترین انسان خلق شده می فرمایند : ماه مبارک رمضان که ماه مبارک است ممکن است براى این باشد که ماهى است که ولى اعظم؛ یعنى رسول خدا واصل شده است و بعد از وصول، ملائکه را و قرآن را نازل کرده است. به قدرت او ملائکه نازل مى شوند؛ به قدرت ولى اعظم است که قرآن نازل مى شود و ملائک نازل مى شوند. ولىّ اعظم، به حقیقت قرآن مى رسد در ماه مبارک و شب قدر، و پس از رسیدن، متنزل مى کند به وسیلۀ ملائکه ـ که همه تابع او هستند ـ قرآن شریف را، تا به حدى که براى مردم بگوید. (صحیفه امام؛ ج 19، ص 285)
در ماه رمضان. قرآن نازله اى است که پس از عبور از حجابهاى نور، وارد شده است در ماه مبارک رمضان، آن هم بر قلب مبارک رسول خدا، و از آن جا باز متنزل شده است تا رسیده است به آن جایى که با زبان گفته مى شود. (صحیفه امام؛ ج 18، ص 498)
ایشان با ذکر حدیثی از پیامبر اکرم ( ص) در خصوص این شب های گرانقدر در کتاب عرفانی« آداب الصلاه» به گفتگوی حضرت موسی و خداوند اشاره می نماید : موسى گفت: «الهى من قرب تو را می‌خواهم«فرمود: «قرب من از براى کسى است که بیدار باشد در شب قدر».گفت: «الهى رحمت تو را می‌خواهم«فرمود: «رحمت من براى کسى است که رحم کند فقرا را در شب قدر».گفت: «خدایا من گذشتن از صراط را می‌خواهم». فرمود: «این براى کسى است که تصدّق کند به صدقهاى در شب قدر».گفت: «خدایا از درختهاى بهشت و میوههاى آن می‌خواهم». فرمود: «این براى کسى است که تسبیح کند به تسبیح های در شب قدر».گفت: «خدایا نجات می‌خواهم». فرمود: «نجات از آتش؟» گفت : «آرى». فرمود: «این براى کسى است که استغفار کند در شب قدر».گفت: «خدایا رضاى تو را می‌خواهم.» فرمود: «خشنودى من از براى کسى است که دو رکعت نماز بخواند در شب قدر». (آداب الصلاه «آداب نماز»، متن، صص ۳۳۳ و ۳۳۴)
و کلام آخر از این پیر مراد امت در توصیه به تقوا در این ماه مبارک است " قبل از ورود به ماه مبارک رمضان توبه کنید، زبان را به مناجات حق تعالی عادت دهید، مبادا در ماه مبارک رمضان از شما غیبتی، تهمتی و خلاصه گناهی سر بزند در محضر ربوبی با نعم الهی و در مهمان سرای باری تعالی آلوده به معاصی باشید . شما اقلا به آداب اولیه روزه عمل نمایید و همانطور که شکم خود را از خوردن و آشامیدن نگه می دارید، چشم و گوش و زبان را هم از معاصی باز دارید . از هم اکنون بنا بگذارید که زبان را از غیبت، تهمت، بدگویی و دروغ نگهداشته، کینه، حسد و دیگر صفات زشت شیطانی را از دل بیرون کنید .
اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان در اعمال و کردار شما هیچگونه تغییری پدید نیامد و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقی نکرد معلوم می شود، روزه ای که از شما خواسته اند محقق نشده است . اگر دیدید کسی می خواهد غیبت کند، جلوگیری کنید و به او بگویید: ما متعهد شده ایم که در این سی روز ماه مبارک رمضان از امور محرمه خود داری ورزیم و اگر نمی توانید او را از غیبت باز دارید از آن مجلس خارج شوید، ننشینید و گوش کنید، باز تکرار می کنم تصمیم بگیرید در این سی روز ماه مبارک رمضان مراقب زبان، چشم، گوش و همه اعضا و جوارح خود باشید . (جهاد اکبر، ص 44
و همانگونه که در وصیت نامه سیاسی و عبادی خوداز همه مومنان درخواست نموده اند برایشان دعا کنیم و با خدمت صادقانه و مخلصانه و در این روز های با فضیلت تجدید پیمانی با روح بلند وملکوتی ایشان بناییم و یاد مان باشد که آخرین توصیه این محبوب قلب ها و جانشین راستین ائمه و صلحا به ما تقویت ایمان و پایداری در راه خدا و حفظ انقلاب و تحویا ان به نسل ها ی بعدی است.
و وصیت من به همه آن است که با یاد خدای متعال به سوی خودشناسی و خودکفایی و استقلال، با همۀ ابعادش به پیش، و بی تردید دست خدا با شما است، اگر شما در خدمت او باشید و برای ترقی و تعالی کشور اسلامی به روح تعاون ادامه دهید.
و اینجانب با آنچه در ملت عزیز از بیداری و هوشیاری و تعهد و فداکاری و روح مقاومت و صلابت در راه حق می بینم و امید آن دارم که به فضل خداوند متعال این معانی انسانی به اعقاب ملت منتقل شود و نسلاً بعد نسل بر آن افزوده گردد. التماس دعا
یاد امام راحل ( ره )در شب های قدر
دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند باده از جام تجلی صفاتم دادند
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند
شب قدر شب احیای خویش است با دم مسیحایی دعا و شبی است که برای آنکه تقدیر خویش را رقم بزنی و خویشتن جدید خود را با قلم توبه و جوهر اشک ترسیم کنی باید قدر خویش را بشناسی و از لحظه لحظه آن در فضای نیایش و بندگی و عبادت نهایت استفاده را بکنی و در واقع این شب ها بهانه ای جهت آمرزش بندگان قرار داده شده است. قدر، باران رحمتی است که در جویبارِ هر فرد و هر جمع، به اندازه او جاری میشود.
این شب به این دلیل قدر نامیده شده که همه مقدرات بندگان در تمام سال در آن شب تعیین می شود. شاهد آن نیز این آیات سوره دخان است: «ما این کتاب مبین را در شبی پربرکت نازل کردیم و همواره انذار کننده بوده ایم. در آن شب که هر امری براساس حکمت خداوند تنظیم و تعیین می شود». این بیان با روایات گوناگونی هماهنگ است که می گوید: «در آن شب، مقدرات یک سال انسان ها تعیین می شود». نکته قابل توجه این است که تقدیر الهی به وسیله فرشتگان، براساس شایستگی ها و لیاقت های افراد، میزان ایمان و تقوا و پاکی نیت و اعمال آنهاست
امام رضا (علیه السلام) فرموده است: «ماه رمضان ماهی است که در آن قرآن نازل گشته است و در این ماه به پیامبر(صلی الله علیه و آله) وحی شده و در آن شب قدر است؛ شبی که از هزار ماه بالاتر است. در آن شب هر کاری محکم و برقرار می شود و مسائلی که در طول سال از نیکی و بدی، سود و زیان، روزی و زندگی و مرگ وجود دارد رقم زده می شود و به همین جهت است که «قدر» نامیده شده است.
امسال اولین شب موسوم به شب قدر با شب رحلت معمار کبیر انقلاب حضرت روح اله مصادف گردیده است در این مجال فراز هایی از نوشتارو فرمایشات این عزیز سفر کرده که با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد بواسطه اندوخته معنوی خود بسوی خداوند بخشنده و مهربان هجرت نمود در اهمیت ماه مبارک و بویژه شب های نورانی قدر تقدیم میگردد.
حضرت امام خمینی (ره) نیز در مورد وجه تسمیه این شب ها به «شب قدر» می فرمایند: «در وجه تسمیه «لیله القدر» علماء اختلافاتى کردند. بعضى بر آنند که چون صاحب شرف و منزلت است، و قرآنِ صاحبِ قدر به توسّطِ ملکِ صاحبِ قدر بر رسولِ صاحبِ قدر براى امّتِ صاحب قدر وارد شده است، لیله القدرش گویند. و بعضى گفتهاند که براى آن «لیله قدر» به آن گویند که تقدیر امور و آجال و ارزاق مردم در این شب مىشود. و بعضى گفتهاند به واسطه آن که از کثرت ملائکه زمین تنگ شود، آن را قدر گویند.» (آداب الصلاه (آداب نماز)، متن، ص 324)
با عنایت به فرمایشات نزدیکان حضرت امام خمینی (ره) رویه ایشان در این شب ها مانند همه بزرگان عرفان عبادت با معبود خویش در تنهایی بود. و حتی دفتر کلیه ملاقاتهای حضرت امام(س) را لغو می کردند
توصیه موکد ایشان در توجه خاص به ادعیه است که می فرمایند : این ادعیه در ماه مبارک رجب و خصوصاً در ماه مبارک شعبان اینها مقدمه و آرایشى است که انسان به حسب قلب خودش مى کند براى اینکه مهیا بشود برود مهمانى؛ مهمانى خدا، مهمانى اى که در آنجاسفرهاى که پهن کرده است، قرآن مجید است و محلى که در آنجا ضیافت مى کند مهمش «لیلة القدر» است و ضیافتى که مى کند ضیافت تنزیهى و ضیافت اثباتى و تعلیمى[است]. نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه، به مجاهده، به ادعیه مهیا مى کند تا برسند به آن سفرهاى که از آن باید استفاده کنند و آن «لیلة القدر» است که قرآن در آن نازل شده است. (صحیفه امام؛ ج 13، ص 33)
و در عظمت شب قدر فرموده اند : لیلة القدر» را که قرآن در آن نازل شده است، همۀ سعادت عالَم در آن شب نازل شده است و از این جهت، از همۀ شبهاى عالَم بالاتر است. (صحیفه امام؛ ج 13، ص 36)
در ماه مبارک رمضان قضیه اى اتفاق افتاد که ابعاد آن قضیه و ماهیت آن قضیه در ابهام الى الابد مانده است براى امثال ماها و آن نزول قرآن است. نزول قرآن بر قلب رسول اللّه در لیلة القدر، کیفیت نزول قرآن و قضیۀ چه بوده است و روح الأمین در قلب آن حضرت قرآن را نازل کرده است و از طرفى خدا اَنْزَلْنٰاهُ فِى لَیْلَةِ الْقَدْرِ[1] این نزول قرآن درقلب پیغمبر در لیلة القدر کیفیتش چیست؟ باید بگویم غیر از خود رسول اکرم و آنهایى که در دامن رسول اکرم بزرگ شدند و موردعنایت خداى تبارک و تعالى، عنایات خاص او بودند، براى دیگران مطلقاً در حجاب ابهام است که مسأله تنزّل چى است، نزول در قلب چى است، روح الامین چى است، کیفیت وارد شدن روح الامین با قرآن در قلب رسول اللّه چى است، «لَیْلَةِ الْقَدْرِ» چى است؟ اینها مسائلى است که به نظر سطحى یک مطالب آسانى است و گاهى هم یک حرفهایى گفته شده است؛ لکن به شما عرض کنم کیفیت نزول قرآن در ابهام باقى مانده است براى امثال ما، و کیفیت نزول ملائکة اللّه در لیلة القدر و ماهیت لیلةالقدر. (صحیفه امام؛ ج 17، ص 489)
این عارف وسالک واقعی در عظمت قرآن و نزول آن برای برترین انسان خلق شده می فرمایند : ماه مبارک رمضان که ماه مبارک است ممکن است براى این باشد که ماهى است که ولى اعظم؛ یعنى رسول خدا واصل شده است و بعد از وصول، ملائکه را و قرآن را نازل کرده است. به قدرت او ملائکه نازل مى شوند؛ به قدرت ولى اعظم است که قرآن نازل مى شود و ملائک نازل مى شوند. ولىّ اعظم، به حقیقت قرآن مى رسد در ماه مبارک و شب قدر، و پس از رسیدن، متنزل مى کند به وسیلۀ ملائکه ـ که همه تابع او هستند ـ قرآن شریف را، تا به حدى که براى مردم بگوید. (صحیفه امام؛ ج 19، ص 285)
در ماه رمضان. قرآن نازله اى است که پس از عبور از حجابهاى نور، وارد شده است در ماه مبارک رمضان، آن هم بر قلب مبارک رسول خدا، و از آن جا باز متنزل شده است تا رسیده است به آن جایى که با زبان گفته مى شود. (صحیفه امام؛ ج 18، ص 498)
ایشان با ذکر حدیثی از پیامبر اکرم ( ص) در خصوص این شب های گرانقدر در کتاب عرفانی« آداب الصلاه» به گفتگوی حضرت موسی و خداوند اشاره می نماید : موسى گفت: «الهى من قرب تو را می‌خواهم«فرمود: «قرب من از براى کسى است که بیدار باشد در شب قدر».گفت: «الهى رحمت تو را می‌خواهم«فرمود: «رحمت من براى کسى است که رحم کند فقرا را در شب قدر».گفت: «خدایا من گذشتن از صراط را می‌خواهم». فرمود: «این براى کسى است که تصدّق کند به صدقهاى در شب قدر».گفت: «خدایا از درختهاى بهشت و میوههاى آن می‌خواهم». فرمود: «این براى کسى است که تسبیح کند به تسبیح های در شب قدر».گفت: «خدایا نجات می‌خواهم». فرمود: «نجات از آتش؟» گفت : «آرى». فرمود: «این براى کسى است که استغفار کند در شب قدر».گفت: «خدایا رضاى تو را می‌خواهم.» فرمود: «خشنودى من از براى کسى است که دو رکعت نماز بخواند در شب قدر». (آداب الصلاه «آداب نماز»، متن، صص ۳۳۳ و ۳۳۴)
و کلام آخر از این پیر مراد امت در توصیه به تقوا در این ماه مبارک است " قبل از ورود به ماه مبارک رمضان توبه کنید، زبان را به مناجات حق تعالی عادت دهید، مبادا در ماه مبارک رمضان از شما غیبتی، تهمتی و خلاصه گناهی سر بزند در محضر ربوبی با نعم الهی و در مهمان سرای باری تعالی آلوده به معاصی باشید . شما اقلا به آداب اولیه روزه عمل نمایید و همانطور که شکم خود را از خوردن و آشامیدن نگه می دارید، چشم و گوش و زبان را هم از معاصی باز دارید . از هم اکنون بنا بگذارید که زبان را از غیبت، تهمت، بدگویی و دروغ نگهداشته، کینه، حسد و دیگر صفات زشت شیطانی را از دل بیرون کنید .
اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان در اعمال و کردار شما هیچگونه تغییری پدید نیامد و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقی نکرد معلوم می شود، روزه ای که از شما خواسته اند محقق نشده است . اگر دیدید کسی می خواهد غیبت کند، جلوگیری کنید و به او بگویید: ما متعهد شده ایم که در این سی روز ماه مبارک رمضان از امور محرمه خود داری ورزیم و اگر نمی توانید او را از غیبت باز دارید از آن مجلس خارج شوید، ننشینید و گوش کنید، باز تکرار می کنم تصمیم بگیرید در این سی روز ماه مبارک رمضان مراقب زبان، چشم، گوش و همه اعضا و جوارح خود باشید . (جهاد اکبر، ص 44
و همانگونه که در وصیت نامه سیاسی و عبادی خوداز همه مومنان درخواست نموده اند برایشان دعا کنیم و با خدمت صادقانه و مخلصانه و در این روز های با فضیلت تجدید پیمانی با روح بلند وملکوتی ایشان بناییم و یاد مان باشد که آخرین توصیه این محبوب قلب ها و جانشین راستین ائمه و صلحا به ما تقویت ایمان و پایداری در راه خدا و حفظ انقلاب و تحویا ان به نسل ها ی بعدی است.
و وصیت من به همه آن است که با یاد خدای متعال به سوی خودشناسی و خودکفایی و استقلال، با همۀ ابعادش به پیش، و بی تردید دست خدا با شما است، اگر شما در خدمت او باشید و برای ترقی و تعالی کشور اسلامی به روح تعاون ادامه دهید.
و اینجانب با آنچه در ملت عزیز از بیداری و هوشیاری و تعهد و فداکاری و روح مقاومت و صلابت در راه حق می بینم و امید آن دارم که به فضل خداوند متعال این معانی انسانی به اعقاب ملت منتقل شود و نسلاً بعد نسل بر آن افزوده گردد. التماس دعا
