وَإِنَّا إِلَی رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ (زخرف/14)
و به راستی که ما به سوی پروردگارمان بازخواهیم گشت .
به گزارش چی 24 به نقل از اخبار تامین:
مردان الهی
مردان الهی، همیشه به فکر بازگشت بسوی خدا هستند
وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ (زخرف/14)
و به راستى که ما به سوى پروردگارمان بازخواهیم گشت .
تفسیر
تفسیر المیزان - خلاصه
(و انا الی ربنا لمنقلبون ): (و ما به یقین به سوی پروردگارمان باز می گردیم ) در ادامه احتجاج به مظاهر دیگر تدبیر الهی در آفرینش عالم می پردازد و می فرمایدخدا آب باران را بر اساس اراده و تدبیر خود به اندازه نازل می کند، چون اگر باران زیادببارد منجر به سیل و هلاکت می شود و اگر کم ببارد موجب قحطی می گردد. آنگاه به منظور اشاره به مسأله معاد می فرماید: ما با آب باران سرزمین مرده را زنده می سازیم وآن را سرسبز و خرم می کنیم ، همینطور شما هم در قیامت از قبرهایتان سر بر می دارید وزنده می شوید. سپس به مسأله خلق ازواج و جفتهای مختلف موجودات و آفرینش و تسخیرچهارپایان و کشتی ها برای انسان می پردازد و می فرماید خداست که اینها را آفریده ورام و مسخر شما قرار داده ، تا وقتی که بر پشت آن حیوانات و یا هر مرکب دیگر سوارمی شوید، به یاد نعمات خدا بیافتید و به آفرینش جمیل او اعتراف کنید و به زبان حال بگویید: منزه است خدایی که این مرکب را مسخر ما نمود و گرنه ما به خودی خودنمی توانستیم این مرکب را برای خود مسخر و رام نماییم ، و ذکر نعمت غیر از گفتن تسبیح است ، چون این کلام مذکور تسبیح و تنزیه خداست از هر چیزی که لایق ساحت کبریای او نباشد، مثل شریک داشتن در ربوبیت و الوهیت . و در ادامه گفتار بگوئید: ما به یقین به سوی پروردگارمان باز می گردیم و این جمله شهادت به حقانیت معاد است . چون چه بسیار سرنشینان کشتی که غرق می شوند و چه بسیار هواپیماهایی که سقوط می کنند و چه بسا اتومبیلهایی که دچار تصادف می شوند،پس همه ما در حال خصوصا هنگام سوار شدن به مراکب باید متذکر باشیم که ما درنهایت بسوی پروردگارمان باز می گردیم .
احادیث موضوعی
امام على علیه السلام :
اُذکُرُوا اللّه ذِکرا خالِصا تَحیَوابِهِ أَفضَلَ الحَیاةِ و َتَسلُکوا بِهِ طُرُقَ النَّجاةِ؛
خدا را خالصانه یاد کنید تا بهترین زندگى را داشته باشید و با آن راه نجات و رستگارى را به پیمایید.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75، ص39، ح 16 -
امام باقر علیه السلام :
کَأَنَّ الْمُؤْمِنِینَ هُمُ الْفُقَهَاءُ أَهْلُ فِکْرَةٍ وَ عِبْرَةٍ لَمْ یُصِمَّهُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ مَا سَمِعُوا بِآذَانِهِمْ وَ لَمْ یُعْمِهِمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ مَا رَأَوْا مِنَ الزِّینَةِ
گویا مؤمنان همان فقیهان (فرزانگان دین فهم) و اهل اندیشیدن و پند گرفتن هستند. شنیده هاى دنیوى، گوش آنها را از (شنیدن) یاد خدا کر نمى کند و زرق و برق دنیا چشم آنان را از یاد خدا کور نمى گرداند.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2
نکته ها
مناجات توبه کنندگاناز امام سجاد ( ع)
بسم الله الرّحمن الرّحیم
بنام خداى بخشاینده مهربان
اِلهى اَلْبَسَتْنِى الْخَطایا ثَوْبَ مَذَلَّتى، وَجَلَّلَنِى التَّباعُدُ مِنْکَ لِباسَ
خدایا خطاها و گناهان لباس خوارى بر تنم کرده و دورى از تو جامه
مَسْکَنَتى، وَاَماتَ قَلْبى عَظیمُ جِنایَتى، فَاَحْیِهِ بِتَوْبَهٍ مِنْکَ یا اَمَلى
بیچارگى بر تنم افکنده و برزگ جنایتم دلم را میرانده پس تو زندهاش کن به بازگشت خودت (بسوى من) اى آرزو
وَبُغْیَتى، وَیا سُؤْلى وَمُنْیَتى، فَوَ عِزَّتِکَ ما اَجِدُ لِذُنوُبى سِواکَ غافِراً،
و مقصودم و اى خواسته و آرمانم به عزتت سوگند براى گناهانم جز تو آمرزندهاى نیابم
وَلا اَرى لِکَسْرى غَیْرَکَ جابِراً، وَقَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنابَهِ اِلَیْکَ، وَعَنَوْتُ
و براى شکستگیم جز تو شکستهبندى نبینم و من بوسیله آه و ناله کردن بسوى تو بدرگاهت خاضع گشته و با زارى کردن
بِالْاِسْتِکانَهِ لَدَیْکَ، فَاِنْ طَرَدْتَنى مِنْ بابِکَ فَبِمَنْ اَلوُذُ، وَاِنْ رَدَدْتَنى
در برابرت خود را به خوارى کشاندم پس اگر توام از درگاه خویش برانى در آنحال به که روآورم؟ و اگر توام
عَنْ جَنابِکَ فَبِمَنْ اَعُوذُ،
از نزد خویش بازگردانى به که پناه برم؟
مردان الهی
مردان الهی، همیشه به فکر بازگشت بسوی خدا هستند
وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ (زخرف/14)
و به راستى که ما به سوى پروردگارمان بازخواهیم گشت .
تفسیر
تفسیر المیزان - خلاصه
(و انا الی ربنا لمنقلبون ): (و ما به یقین به سوی پروردگارمان باز می گردیم ) در ادامه احتجاج به مظاهر دیگر تدبیر الهی در آفرینش عالم می پردازد و می فرمایدخدا آب باران را بر اساس اراده و تدبیر خود به اندازه نازل می کند، چون اگر باران زیادببارد منجر به سیل و هلاکت می شود و اگر کم ببارد موجب قحطی می گردد. آنگاه به منظور اشاره به مسأله معاد می فرماید: ما با آب باران سرزمین مرده را زنده می سازیم وآن را سرسبز و خرم می کنیم ، همینطور شما هم در قیامت از قبرهایتان سر بر می دارید وزنده می شوید. سپس به مسأله خلق ازواج و جفتهای مختلف موجودات و آفرینش و تسخیرچهارپایان و کشتی ها برای انسان می پردازد و می فرماید خداست که اینها را آفریده ورام و مسخر شما قرار داده ، تا وقتی که بر پشت آن حیوانات و یا هر مرکب دیگر سوارمی شوید، به یاد نعمات خدا بیافتید و به آفرینش جمیل او اعتراف کنید و به زبان حال بگویید: منزه است خدایی که این مرکب را مسخر ما نمود و گرنه ما به خودی خودنمی توانستیم این مرکب را برای خود مسخر و رام نماییم ، و ذکر نعمت غیر از گفتن تسبیح است ، چون این کلام مذکور تسبیح و تنزیه خداست از هر چیزی که لایق ساحت کبریای او نباشد، مثل شریک داشتن در ربوبیت و الوهیت . و در ادامه گفتار بگوئید: ما به یقین به سوی پروردگارمان باز می گردیم و این جمله شهادت به حقانیت معاد است . چون چه بسیار سرنشینان کشتی که غرق می شوند و چه بسیار هواپیماهایی که سقوط می کنند و چه بسا اتومبیلهایی که دچار تصادف می شوند،پس همه ما در حال خصوصا هنگام سوار شدن به مراکب باید متذکر باشیم که ما درنهایت بسوی پروردگارمان باز می گردیم .
احادیث موضوعی
امام على علیه السلام :
اُذکُرُوا اللّه ذِکرا خالِصا تَحیَوابِهِ أَفضَلَ الحَیاةِ و َتَسلُکوا بِهِ طُرُقَ النَّجاةِ؛
خدا را خالصانه یاد کنید تا بهترین زندگى را داشته باشید و با آن راه نجات و رستگارى را به پیمایید.
بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75، ص39، ح 16 -
امام باقر علیه السلام :
کَأَنَّ الْمُؤْمِنِینَ هُمُ الْفُقَهَاءُ أَهْلُ فِکْرَةٍ وَ عِبْرَةٍ لَمْ یُصِمَّهُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ جَلَّ اسْمُهُ مَا سَمِعُوا بِآذَانِهِمْ وَ لَمْ یُعْمِهِمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ مَا رَأَوْا مِنَ الزِّینَةِ
گویا مؤمنان همان فقیهان (فرزانگان دین فهم) و اهل اندیشیدن و پند گرفتن هستند. شنیده هاى دنیوى، گوش آنها را از (شنیدن) یاد خدا کر نمى کند و زرق و برق دنیا چشم آنان را از یاد خدا کور نمى گرداند.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2
نکته ها
مناجات توبه کنندگاناز امام سجاد ( ع)
بسم الله الرّحمن الرّحیم
بنام خداى بخشاینده مهربان
اِلهى اَلْبَسَتْنِى الْخَطایا ثَوْبَ مَذَلَّتى، وَجَلَّلَنِى التَّباعُدُ مِنْکَ لِباسَ
خدایا خطاها و گناهان لباس خوارى بر تنم کرده و دورى از تو جامه
مَسْکَنَتى، وَاَماتَ قَلْبى عَظیمُ جِنایَتى، فَاَحْیِهِ بِتَوْبَهٍ مِنْکَ یا اَمَلى
بیچارگى بر تنم افکنده و برزگ جنایتم دلم را میرانده پس تو زندهاش کن به بازگشت خودت (بسوى من) اى آرزو
وَبُغْیَتى، وَیا سُؤْلى وَمُنْیَتى، فَوَ عِزَّتِکَ ما اَجِدُ لِذُنوُبى سِواکَ غافِراً،
و مقصودم و اى خواسته و آرمانم به عزتت سوگند براى گناهانم جز تو آمرزندهاى نیابم
وَلا اَرى لِکَسْرى غَیْرَکَ جابِراً، وَقَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنابَهِ اِلَیْکَ، وَعَنَوْتُ
و براى شکستگیم جز تو شکستهبندى نبینم و من بوسیله آه و ناله کردن بسوى تو بدرگاهت خاضع گشته و با زارى کردن
بِالْاِسْتِکانَهِ لَدَیْکَ، فَاِنْ طَرَدْتَنى مِنْ بابِکَ فَبِمَنْ اَلوُذُ، وَاِنْ رَدَدْتَنى
در برابرت خود را به خوارى کشاندم پس اگر توام از درگاه خویش برانى در آنحال به که روآورم؟ و اگر توام
عَنْ جَنابِکَ فَبِمَنْ اَعُوذُ،
از نزد خویش بازگردانى به که پناه برم؟
