وَنُقِرُّ فِی الْاَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَی اَجَلٍ مُسَمًّی ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا اَشُدَّکُمْ (حج/5)
(برای ایمان آوردن به قیامت، در این بیندیشید که) جنین هایی را که بخواهیم تا مدت معینی در رحم مادران قرار میدهیم (و آنچه را بخواهیم ساقط میکنیم) بعد شما را به صورت طفل (از شکم مادران) بیرون میفرستیم، سپس هدف این است که به حد رشد و بلوغ برسید.
به گزارش چی 24 به نقل از اخبار تامین:
نشانه های الهی در خلقت
اثبات قیامت، در وجود انسان است
وَنُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ (حج/5)
(برای ایمان آوردن به قیامت، در این بیندیشید که) جنین هایی را که بخواهیم تا مدت معینی در رحم مادران قرار میدهیم (و آنچه را بخواهیم ساقط میکنیم) بعد شما را به صورت طفل (از شکم مادران) بیرون میفرستیم، سپس هدف این است که به حد رشد و بلوغ برسید.
تفسیر
تفسیر المیزان - خلاصه
(یاایها الناس ان کنتم فی ریب من البعث فانا خلقناکم من تراب ثم من نطفه ثم من علقه ثم من مضغه مخلقه وغیر مخلقه لنبین لکم و نقر فی الارحام مانشاء الی اجل مسمی ثم نخرجکم طفلا ثم لتبلغوا اشدکم ومنکم من یتوفی ومنکم من یرد الی ارذل العمر لکیلا یعلم من بعد علم شیئا وتری الارض هامده فاذآ انزلنا علیها الماء اهتزت وربت وانبتت من کل زوج بهیج ): (ای مردم اگردرباره زندگی پس از مرگ در شک هستید، ما شما را از خاک آفریدیم ، آنگاه از نطفه ،سپس از خون بسته ، آنگاه از پاره ای گوشت که یا صورت گرفته و یا نگرفته ، تا برای شماآشکار کنیم ، و هر چه بخواهیم در رحمها قرار می دهیم تا مدتی معین ، آنگاه شما رابصورت نوزادی بیرون آوریم تا به قوت و نیروی خویش برسید و بعضی از شما هستندکه بعد از مدتی می میرند و بعضی از شما به پست ترین دوران عمر می رسند و آن دوران پیریست که پس از سالها دانستن ، چیزی نداند، آنگاه زمین را می بینی که در زمستان افسرده و خمود است و چون باران بهار را بر آن نازل کنیم به جنب و جوش درمی آید واز همه گیاهان بهجت آور نر و ماده می رویاند) مراد از (بعث ) زنده کردن مردگان و بازگشت به سوی خدای سبحان است (علقه )یعنی خون خشکیده ، (مضغه ) یعنی قطعه ای گوشت جویده شده و (مخلقه ) به معنای تام الخلقه است . می فرماید: ای مردم اگر در امر بعث و برانگیختن مردگان در شک و تردید هستیدبدانید که ما شما را ابتداء از خاک مرده به صورت نطفه جاندار و آنگاه به صورت خون بسته و پس از آن بصورت تکه گوشتی صورت گرفته و یا غیر آن آفریده ایم تا برایتان بیان کنیم که بعث امری ممکن است و چنین انسانی از مرحله تکوین تا مرحله تولدمراحل متعددی را می گذراند تا نهایتا بصورت نوزادی از رحم مادر بیرون می آید و این امر بدست خداست و اوست که آنچه بخواهد در رحمها قرار می دهد و آن را در مدت حمل حفظ می کند و مانع از سقط آن می گردد و سپس بصورت طفلی تام الخلقه از رحم مادر بیرون می آورد پس این امر برای هیچکس شکی نمی گذارد در اینکه زنده شدن مردگان نیز ممکن است
احادیث موضوعی
امام على علیه السلام :
الحَمدُ للّه ِ المُتَجلّی لخَلْقِهِ بخَلْقِهِ و الظّاهِرِ لقُلوبِهِم بحُجّتِهِ .
ستایش خدایى را که با آفرینشِ موجودات بر جهانیان آشکار گشته و به برهان خویش بر دلهاى آنان نمودار است .نهج البلاغة : الخطبة ۱۰۸
امام على علیه السلام :
و کانَ منِ اقْتِدارِ جَبَروتِهِ و بَدیعِ لطَائفِ صَنْعَتِه أنْ جَعلَ مِن ماءِ البَحرِ الزّاخِرِ المُتَراکِمِ المُتَقاصِفِ یَبَسا جامِدا ، ثُمَّ فَطَرَ مِنهُ أطْباقا فَفَتقَها سَبْعَ سَماواتٍ .
از نشانه هاى توانایى و سلطنت خداوند و شگفتى آفرینشهاى ظریف او این است که از آب دریاى ژرفِ بر هم ریخته پُر موج ، [ زمین ] خشک و جامد را آفرید ، آن گاه طبقاتى از آن خلق کرد و پس از پیوستگى، آنها را از هم باز کرد و هفت آسمان را پدید آورد .
نهج البلاغة: الخطبة۲۱۱
نکته ها
انسان شناسی دینی به تبیین مبدأ پیدایش آدمی و ساختار وجودی او و استعدادهای فطری اش محدود نمی شود، بلکه حاوی ستایش بلندی در باب اهداف خلقت انسان و مدارج کمال او و نیز راه های دستیابی به این کمالات است. گزاف نیست اگر ادعا کنیم تمام تعالیم عملی اسلام، چه در حوزه شریعت و چه در قلمرو اخلاقیات، برای رهنمونی انسان به کمال مطلوب خویش، عرضه شده است.
کمال هرچیز در پرتو عنایات و اهداف هستی آن معنا می یابد. هر اندازه یک موجود به اهداف آفرینش خود نزدیکتر باشد، کاملتر است. غایت آفرینش انسان، برخلاف بسیاری مخلوقات دیگر، تنها در سایه گزینش آگاهانه دست یافتنی است و از اینرو، کمال آدمی کمالی اختیاری و اکتسابی است. از سوی دیگر، چون غایت هستی انسان حدّ و مرزی ندارد، مراتب کمالی او بیشمار است. در نتیجه همواره میتوان از انسان کاملتر سخن گفت و هیچگاه راه کمال او را پایانی نیست.
نشانه های الهی در خلقت
اثبات قیامت، در وجود انسان است
وَنُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ (حج/5)
(برای ایمان آوردن به قیامت، در این بیندیشید که) جنین هایی را که بخواهیم تا مدت معینی در رحم مادران قرار میدهیم (و آنچه را بخواهیم ساقط میکنیم) بعد شما را به صورت طفل (از شکم مادران) بیرون میفرستیم، سپس هدف این است که به حد رشد و بلوغ برسید.
تفسیر
تفسیر المیزان - خلاصه
(یاایها الناس ان کنتم فی ریب من البعث فانا خلقناکم من تراب ثم من نطفه ثم من علقه ثم من مضغه مخلقه وغیر مخلقه لنبین لکم و نقر فی الارحام مانشاء الی اجل مسمی ثم نخرجکم طفلا ثم لتبلغوا اشدکم ومنکم من یتوفی ومنکم من یرد الی ارذل العمر لکیلا یعلم من بعد علم شیئا وتری الارض هامده فاذآ انزلنا علیها الماء اهتزت وربت وانبتت من کل زوج بهیج ): (ای مردم اگردرباره زندگی پس از مرگ در شک هستید، ما شما را از خاک آفریدیم ، آنگاه از نطفه ،سپس از خون بسته ، آنگاه از پاره ای گوشت که یا صورت گرفته و یا نگرفته ، تا برای شماآشکار کنیم ، و هر چه بخواهیم در رحمها قرار می دهیم تا مدتی معین ، آنگاه شما رابصورت نوزادی بیرون آوریم تا به قوت و نیروی خویش برسید و بعضی از شما هستندکه بعد از مدتی می میرند و بعضی از شما به پست ترین دوران عمر می رسند و آن دوران پیریست که پس از سالها دانستن ، چیزی نداند، آنگاه زمین را می بینی که در زمستان افسرده و خمود است و چون باران بهار را بر آن نازل کنیم به جنب و جوش درمی آید واز همه گیاهان بهجت آور نر و ماده می رویاند) مراد از (بعث ) زنده کردن مردگان و بازگشت به سوی خدای سبحان است (علقه )یعنی خون خشکیده ، (مضغه ) یعنی قطعه ای گوشت جویده شده و (مخلقه ) به معنای تام الخلقه است . می فرماید: ای مردم اگر در امر بعث و برانگیختن مردگان در شک و تردید هستیدبدانید که ما شما را ابتداء از خاک مرده به صورت نطفه جاندار و آنگاه به صورت خون بسته و پس از آن بصورت تکه گوشتی صورت گرفته و یا غیر آن آفریده ایم تا برایتان بیان کنیم که بعث امری ممکن است و چنین انسانی از مرحله تکوین تا مرحله تولدمراحل متعددی را می گذراند تا نهایتا بصورت نوزادی از رحم مادر بیرون می آید و این امر بدست خداست و اوست که آنچه بخواهد در رحمها قرار می دهد و آن را در مدت حمل حفظ می کند و مانع از سقط آن می گردد و سپس بصورت طفلی تام الخلقه از رحم مادر بیرون می آورد پس این امر برای هیچکس شکی نمی گذارد در اینکه زنده شدن مردگان نیز ممکن است
احادیث موضوعی
امام على علیه السلام :
الحَمدُ للّه ِ المُتَجلّی لخَلْقِهِ بخَلْقِهِ و الظّاهِرِ لقُلوبِهِم بحُجّتِهِ .
ستایش خدایى را که با آفرینشِ موجودات بر جهانیان آشکار گشته و به برهان خویش بر دلهاى آنان نمودار است .نهج البلاغة : الخطبة ۱۰۸
امام على علیه السلام :
و کانَ منِ اقْتِدارِ جَبَروتِهِ و بَدیعِ لطَائفِ صَنْعَتِه أنْ جَعلَ مِن ماءِ البَحرِ الزّاخِرِ المُتَراکِمِ المُتَقاصِفِ یَبَسا جامِدا ، ثُمَّ فَطَرَ مِنهُ أطْباقا فَفَتقَها سَبْعَ سَماواتٍ .
از نشانه هاى توانایى و سلطنت خداوند و شگفتى آفرینشهاى ظریف او این است که از آب دریاى ژرفِ بر هم ریخته پُر موج ، [ زمین ] خشک و جامد را آفرید ، آن گاه طبقاتى از آن خلق کرد و پس از پیوستگى، آنها را از هم باز کرد و هفت آسمان را پدید آورد .
نهج البلاغة: الخطبة۲۱۱
نکته ها
انسان شناسی دینی به تبیین مبدأ پیدایش آدمی و ساختار وجودی او و استعدادهای فطری اش محدود نمی شود، بلکه حاوی ستایش بلندی در باب اهداف خلقت انسان و مدارج کمال او و نیز راه های دستیابی به این کمالات است. گزاف نیست اگر ادعا کنیم تمام تعالیم عملی اسلام، چه در حوزه شریعت و چه در قلمرو اخلاقیات، برای رهنمونی انسان به کمال مطلوب خویش، عرضه شده است.
کمال هرچیز در پرتو عنایات و اهداف هستی آن معنا می یابد. هر اندازه یک موجود به اهداف آفرینش خود نزدیکتر باشد، کاملتر است. غایت آفرینش انسان، برخلاف بسیاری مخلوقات دیگر، تنها در سایه گزینش آگاهانه دست یافتنی است و از اینرو، کمال آدمی کمالی اختیاری و اکتسابی است. از سوی دیگر، چون غایت هستی انسان حدّ و مرزی ندارد، مراتب کمالی او بیشمار است. در نتیجه همواره میتوان از انسان کاملتر سخن گفت و هیچگاه راه کمال او را پایانی نیست.
