برپایی آسمان و زمین، نشانه خالق آنهاست
وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ (روم/25)
و از نشانه هاى او این است که آسمان و زمین به فرمانش برپایند .
تفسیر
تفسیر المیزان - خلاصه
(ومن ایاته ان تقوم السماء والارض بامره ثم اذا دعاکم دعوه من الارض اذا انتم تخرجون ): (و از نشانه های او این است که آسمان و زمین به امر او بر پاشده ، پس زمانی که شما را با یک دعوت فراخواند، ناگهان همه از زمین خارج می شوید)مراد از (قیام ) ثبوت و استقرار است .می فرماید: از آیات الهی این است که آسمان و زمین را ثبات و استقرار بخشیده وحرکت و تغییر آنها را به امر خود اداره می کند و همین خدا وقتی بنی آدم را با یک دعوت برای بعث فرا بخواند، در یک چشم بهم زدن همگی از گورها بیرون آمده و باحیاتی مجدد برای حسابرسی در پیشگاه الهی حاضر می شوند و این امر حجتی بر مسأله معاد است .و در این سلسله آیات ابتدا مسأله خلقت بشر ذکر شده و پس از آن به نظام خانوادگی او پرداخته و سپس مرتبط بودن وجود او را به آسمان و زمین بیان نموده و در مرحله بعدی به اختلاف زبان و رنگ پوست پرداخته و در ادامه مسأله آرامش در شب و کسب روزی در روز و نزول باران را بیان کرده و در آخر به قیام آسمانها و زمین و مسأله سرآمد حیات بشر در زمین و پس از آن به مسأله حشر و نشر و معاد پرداخته است و درآنها همه زندگی بشر از آغاز تا انجام را آیاتی از آیات حق نامیده است .
احادیث موضوعی
امیر المومنین علی ( ع) فرموده است: اندیشه کن در آفتاب و ماه، و درخت و گیاه، و آب و سنگ، و اختلاف شب و روز، جوشش دریاها، و فراوانی کوهها، و بلندای قلهها، و گوناگونی لغتها، و تفاوت زبانها، که نشانههای روشن پروردگارند. پس وای بر آن کس که تقدیر کننده را نپذیرد، و تدبیر کننده را انکار کند نهج البلاغه، خطبه ۱۸۵
امام على علیه السلام :
خَلقَ الخَلْقَ على غَیرِ تَمْثیلٍ و لا مَشُورَةِ مُشیرٍ ، و لا مَعُونَةِ مُعینٍ ، فتَمَّ خَلْقُهُ بأمْرِهِ ، و أذْعَنَ لطاعَتِهِ فأجابَ .
خداوند موجودات را بدون در دست داشتن هیچ نمونه اى و بدون مشورت با هیچ مشاورى و بدون کمک گرفتن از هیچ یاورى، آفرید و خلقت به فرمان او تمام و کامل شد و همگى به طاعتش اقرار کردند .
نهج البلاغة: الخطبة ۱۵۵
امام على علیه السلام :
لَم یَخْلُقِ الأشیاءَ مِن اُصولٍ أزَلیَّةٍ ، و لا مِن أوائلَ أبَدِیَّةٍ ، بَل خَلقَ ما خَلقَ فأقامَ حَدَّهُ ، و صَوّرَ ما صَوّرَ فأحْسَنَ صُورَتَهُ .
اشیاء را از موادّى ازلى یا نمونه هایى ابدى نیافرید، بلکه آفرید آنچه آفرید و اندازه اش را تعیین کرد و صورتى داد به آنچه داد و آن صورت را به نیکوترین شکل نگاشت
نهج البلاغة : الخطبة ۱۶۳
نکته ها
آیاتی که با اشاره به موجودات طبیعی امکان وقوع معاد را بیان میکند. (ای مردم! اگر در رستاخیز شک دارید، (به این نکته توجه کنید که) ما شما را از خاک آفریدیم، سپس از نطفه، و بعد از خون بسته شده، سپس از مضغه) چیزی شبیه گوشت جویده شده (که بعضی دارای شکل و خلقت است و بعضی بدون شکل تا برای شما روشن سازیم (که بر هر چیز قادریم)! و جنینهایی را که بخواهیم تا مدت معینی در رحم (مادران) قرار میدهیم (و آنچه را بخواهیم ساقط میکنیم) بعد شما را بصورت طفل بیرون میآوریم. سپس هدف این است که به حد رشد و بلوغ خویش برسید. در این میان بعضی از شما میمیرند و بعضی آن قدر عمر میکنند که به بدترین مرحله زندگی (و پیری) میرسند، آنچنان که بعد از علم و آگاهی، چیزی نمیدانند! (از سوی دیگر،) زمین را (در فصل زمستان) خشک و مرده میبینی، اما هنگامی که آب باران بر آن فرو میفرستیم، به حرکت در میآید و میروید و از هر نوع گیاهان زیبا میرویاند