به گزارش چی 24 به نقل از خوز نیوز: آبی بیکیفیت، بدبو، سبز رنگ و اغلب گِل آلود همراه با بوی تعفن وفاصلاب که مردم را از زندگی در این شرایط ناامید کرده است.
آب و هوا که سالم نباشد، زندگی نیز غیرممکن است، خوزستان آن جلگه حاصلخیز که مهد تمدنهای بشری بود، امروز در معرض گردوخاک و آب شور قرار گرفته و اهالی خونگرم آن در خطر ابتلا به انواع بیماریها هستند.
در فهرست جدید منتشر شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، ۴۵ بیماری مستقیما ناشی از آلودگی هوا، آب و خاک عنوان شده است.
حملات آسمی، سرطان ریه، اوتیسم، تیروئید، ژیاردیاز، التهاب مغز یا آنسفالیت، آسیب کلیوی، مالاریا، سقط جنین و ... از جمله این بیماریهاست که خوزستانیها را بیش از پیش تهدید میکند.
در این میان با وجود رودخانههای دائمی و منابع تامین کننده آب شرب، شاید هیچ وقت تصور نمی شد که خوزستانیها با مشکل آب شرب مواجه شوند، اما واقعیت این است که خوزستان از شمال تا جنوبش با مشکل آب دست و پنجه نرم میکند.
درست در شرایطی که نگاهها به سمت شوری آب خرمشهر و آبادان کشیده شده، شاید جالب باشد که بدانیم مناطقی نه چندان کم در شمال خوزستان نیز وجود دارند که با وجود قرار گرفتن در میان سه رود بزرگ دز، کرخه و شاوور اما از آب شرب سالم محروم هستند.
*لولهکشی وجود ندارد
شهرستان شوش 219 روستا دارد که اغلب روستاهای آن با مشکل آب شرب مواجه هستند، اهالی روستای «مرادآباد» در 4 کیلومتری شهر شوش در بخش مرکزی، هیچ وقت آب آشامیدنی لولهکشی نداشتهاند.
سازمان آب و برق خوزستان نیز با حفر چاه دستی توسط این اهالی مخالف است، در این صورت آنها یا مجبورند که نیاز روزانه خود را از رودخانه شاوور که منبع فاضلاب روستایی و شهری است، برآورده کنند یا با پرداخت پول به اداره آبفار، از تانکر غیربهداشتی به صورت ماهانه بهره ببرند!
در بخش مرکزی وضعیت تعداد زیادی از این روستاها با مرادآباد مشابه است، اهالی روستای شویع عتیج در این بخش نیز سالهاست که بدون آب شرب به سر می برند و سالهاست که پیگیری دهیار و شورای این شهر برای رفع این مشکل بی نتیجه مانده است.
*آب شور است
در بخش فتحالمبین نیز وضعیت روستاها با بخش مرکزی مشابه است، آب شرب روستای شیخ علی زامل نیز شور و غیر قابل شرب است و باعث بیماری و مشکلاتی شدید برای اهالی این روستا شده است.
همچنین روستای ترویح در این بخش غیر قابل شرب است و اهالی این مناطق را سخت کلافه و سردرگم کرده است، اهالی شهر صرخه فتحالمبین که مرکز بخش فتحالمبین از توابع شوش است نیز از دستگاههای تصفیه آب در منازل خود استفاده میکنند.
پیش از این تصاویر منتشر شده از وجود کرم در آب آشامیدنی این شهر در غرب کرخه، خبرساز شده بود.
*خطر در کمین است
اما مشکل و معضل اصلی آب شهرستان شوش را باید در بخش بزرگ شاوور جستوجو کرد.
این بخش به تنهایی بیش از 100 روستا دارد و دارای 2 شهر نیز هست، این در حالی است که اغلب این روستاها و شاید تمام روستاهای آن با مشکل آب شرب مواجه هستند.
این مشکل در دهستان آهودشت و روستاهای مزرعه به شکل عجیبی احساس می شود.
وضعیت آب شرب در این مناطق به یک بحران و چالش برای سلامتی اهالی آن تبدیل شده است.
*فرسوده و آلوده
آب آشامیدنی 38 روستای منطقه آهودشت بخش شاوور از محل مجتمع آبرسانی آهودشت « خلیفهحیدر» تامین میشود که این مجتمع با گذشت 10 سال از زمان بهرهبرداری فرسوده شده و آبرسانی به این روستاها را مشکل کرده است.
طول خط انتقال آبرسانی روستاهای منطقه آهودشت «خلیفهحیدر» 40 کیلومتر است که حدود 20 کیلومتر از این خط انتقال آب کاملا فرسوده است و نیاز به بازسازی دارد.
آب از این منابع آبی آلوده، بدون هیچ فلیتری وارد لولههای انتقال آب میشود و برای مصرف خانگی اهالی این مناطق مورد استفاده قرار میگیرد.
آبی بیکیفیت، بدبو، سبز رنگ و اغلب گِل آلود همراه با بوی تعفن وفاصلاب که مردم را از زندگی در این شرایط ناامید کرده است.
*هشدار و شکایت شورای سلامت
بهداشت محیط شوش بارها نسبت به آلودگی و بیماریزا بودن آب شرب این مناطق به اداره آبفار و نهادهای مربوطه هشدار و تذکر داده است و این موضوع حتی به شورای سلامت استان نیز کشیده شد.
کار به جایی رسید که بهداشت محیط این شهرستان از رئیس اداره آبفار شوش شکایت کرد و این شخص زندانی و با قید وثیقه آزاد شد.
اما با وجود اقدام و هشدار بهداشت محیط و در خطر بودن سلامت هموطنانمان در این مناطق، هیچ اقدامی برای نجات آنها از آلودگی و دام بزرگ بیماریهای احتمالی انجام نشده است.
*پیگیریهای بی ثمر
اهالی دهستان آهودشت میگویند که سالهاست که مشکل شکستگی لولهها را پیگیری میکنند اما جز وعدههای پوچ و بی فایده چیزی عایدشان نشده است.
آنها میگویند که در روستاهای مزرعه، ما پول تعرفه آب شرب میدهیم و آب لجن مصرف میکنیم که این آب بیکیفیت نیز در این ۶ماهه اخیر هفتهای دو الی سه بار قطع میشود و در شرایط عادی نیز آنقدر ضعیف است که نمیتوان با این آب کثیف و آلوده نیز استحمام کرد.
*پول بده آب بخور
اهالی این منطقه در اکثر اوقات، آب شرب را از تصفیه خانهها خریداری میکنند.
هر تانکر هزارلیتری برای آنها ۲۳هزارتومان هزینه دارد که با توجه به گرمای شدید و نیازهای روزانه، برای یک خانواده چهار نفره تا چند روز بیشتر باقی نمیماند، این در حالی است که این خانواده باید پول قبص آب آلوده را هم پرداخت کنند.
اهالی مزرعه میگویند که ما دیگر نمیتوانیم از دستگاههای تصفیه آب استفاده کنیم چون بهعلت گِل الود بودن آب، زود خراب میشوند.
به گفته این اهالی، هزینهها برای مصرف آب در حال افزایش است، یک خانواده ۴نفره در این مناطق علاوه بر هزینه تانکر و قبض آب، روزانه حداقل ۶عدد آب معدنی برای شرب خریداری میکند.
*بیوتروریسم در کمین
از طرف دیگر تاسیسات آبرسانی با چالش بیوتروریسم نیز مواجه است، این تاسیسات که بعنوان منبع اصلی آب شرب در بخش شاوور از توابع شوش هستند، بدون حفاظ و امنیت لازم رها شدهاند، به شکلی که حتی ممکن است در معرض اقدام عمدی برای مسموم کردن مصرفکنندگان یعنی اهالی این بخش باشند.
در این منابع اصلی آب و حوضچههای آبرسانی، گاها سگها نیز به دلیل گرمای هوا و برای خنک کردن خود،آب تنی میکنند.
همچنین استفاده شرکتهای کشت نیشکر در بالادست این منابع آبی و زهکش، باعث نشت سموم کشاورزی در آب شرب تاسیسات ۳۸روستا خلیفه حیدر و زبیدودبات شده که این موضوع نیز مورد تایید بهداشت محیط قرار گرفته است.
این شرایط بحرانی در شمال خوزستان که حاصل مشکلات زیرساختی و عدم نظارت و انجام وظایف ذاتی همچون لایروبی و کلرزنی است،علاوه بر محدودیت منابع آب شرب، ناشی از مدیریت ضعیف در این بخش از سازمان آب و برق است که سلامت هزاران نفر از هموطنان ما را با تهدیدی جدی مواجه کرده است.