محققان معتقدند که این یافته به دندانپزشکان در توضیح علت افزایش پوسیدگی دندان افرادی که با دهان باز میخوابند، کمک میکند.
از سوی دیگر، وضعیت پوسیدگی دندان در افرادی که با دهان باز میخوابند، اغلب در دندانهای عقبی بدتر است که علت آن خشکتر بودن قسمت انتهایی دهان نسبت به قسمت جلویی آن است.
احتمال تنفس از طریق دهان در شبها در افراد مبتلا به آسم و آپنه انسدادی خواب بیشتر است.
در شرایط عادی سطح pH دهان که اندازه اسیدی و یا قلیایی دهان را نشان میدهد، در سطح خنثی 7.7 است.
اما براساس این مطالعه که در مجله Oral Rehabilitation منتشر شد، خوابیدن با دهان باز، این سطح خنثی را به یک سطح متوسط اسیدی با پ.هاش 6.6 کاهش میدهد.
همچنین در برخی افراد این سطح اسیدی به 3.6 افزایش مییابد که برای فرسایش مینای دندان کافی است و شبیه نوشیدن نوشابه گازدار قبل از خواب است.
از سوی دیگر، مردان نسبت به زنان بیشتر احتمال دارد که با دهان باز بخوابند، به طوری که براساس نتایج یک مطالعه، تقریبا یک سوم از مردان در هنگام خواب از طریق دهان نفس میکشند، اما این میزان در زنان تنها پنج درصد است.
"جوآن چوی" محقق دانشگاه اوتاگو در نیوزیلند و همکارانش برای این تحقیق وسیله ای ابداع کردند که به دندان وصل میشود و سطح اسیدی دهان را ثبت و دادهها را به یک رایانه منتقل میکند.
در ادامه تحقیق، از 10 داوطلب خواسته شد که در هنگام خواب به بینی خود گیره بزنند تا مجبور شوند شب را با دهان باز بخوابند.
در شب دوم، داوطلبان که متوسط سنی 25 سال داشتند، به صورت عادی و بدون گیره زدن به بینی خود خوابیدند.
تجزیه و تحلیل دادههای این بررسیها تایید کرد که نفس کشیدن از طریق دهان یکی از عوامل ابتلا به بیماریهای دندان مانند فرسایش مینای دندان و پوسیدگی آن است.
به گفته محققان، این اولین مطالعه ای است که تغییرات pH را در عرض چند روز در داخل دهان افراد سالم به طور مداوم بررسی میکند.