به گزارش چی 24 به نقل از پایگاه اطلاع رسانی محمد رضا زائری:
وقتي كه اصغر فرهادي نامزد جايزه اسكار شد در داخل ايران حرف و حديث هاي فراوان پديد آمد. يكي به محتواي فيلم " جدايي نادر از سيمين " ايراد مي گرفت و ديگري به كراوات پوشيدنش انتقاد داشت. يكي اختصاص جايزه اسكار به اين فيلم را نقشه آمريكا براي جذب او مي دانست و ديگري از تأثير اين موضوع بر فضاي فيلمسازي كشور نگران بود.
در كنار همه اينها البته در خارج ايران اتفاق ديگري رخ داد. گروهي از سلفي هاي مصر كه گرايشات وهابي داشتند در قاهره بر عليه اين فيلم تظاهرات كردند ، نكته جالب ماجرا اين بود كه آنها به اعطاي جايزه به يك فيلمساز شيعه اعتراض داشتند!
در داخل كشور هيچكس طبيعتا به اين نكته حتى فكر هم نكرده بود اما وقتي از بيرون و با نماي باز به اين اتفاق نگاه مي كرديم و از چشم ديگران مي ديديم قضيه كاملا فرق مي كرد.
آنها كه از آن چشم انداز به موضوع مي نگريستند نه محتواي فيلم را غربزده مي دانستند و نه اصغر فرهادي را غربزده مي ديدند بلكه برعكس از اين كه يك فيلمساز ايراني و شيعه نامزد جايزه اسكار شده ناراحت بودند.
هميشه وقتي يك حادثه ، يك شخص يا يك موضوع را از دور نگاه كنيم و كمي از نظر مكاني يا زماني فاصله بگيريم ديگر هيچ چيزي از جزييات و حاشيه ها به چشممان نمي آيد بلكه خطوط اصلي و مسايل كلان را مي بينيم.
امروز نسبت به كوچكترين موضعگيري يك شاعر يا لباس پوشيدن يك هنرمند حساس هستيم اما مثلا از ملك الشعراي بهار يا دهخدا چه چيزي مي دانيم ؟
امروز جزييات رويدادهاي تهران يا قم را پيگيري مي كنيم اما مثلا نسبت به حوادث جاكارتا يا ميلان چه قدر نگرانيم ؟
گاهي لازم است براي تحليل و فهم كامل تر يك موضوع كمي از آن فاصله بگيريم و از دور به آن بنگريم. كمي لازم است چشمانمان را تنگ كنيم و به جاي جزييات و حاشيه ها به اساس و اصل آن خيره شويم.
انتخابات حساس و مهم مجلس شوراي اسلامي و مجلس خبرگان به لطف خدا و هدايت رهبري و زحمت مسؤولان و همت مردم برگزار شد.
به طور طبيعي هر كدام از ما بر حسب گرايشهاي سياسي و سلايق فكري نظرات و مواضع گوناگوني نسبت به انتخابات هفتم اسفند داريم.
يا از عملكرد شوراي نگهبان حرفي مي زنيم ، يا از شيوه اجراي وزارت كشور سخن مي گوييم ، يا از تخلفي كوچك در يك حوزه اخذ رأي دلخوريم ، يا از موفقيت يك نامزد ناراحتيم و ... اما كساني كه از دور به اين انتخابات مي نگرند هيچكدام از اين مسايل را چنان كه ما مي بينيم نمي بينند.
چيزي كه در يك نماي باز و نگاه كلان و گسترده از اين انتخابات به چشم مي آيد حضور حماسي و پرشور مردم است.
آنچه ديگران از دور مي بينند اعتماد عمومي مردم به جمعوري اسلامي است.
براي ديگران نه رأي آوردن فلان آقا در اين شهر يا ناكامي فلان نامزد در شهري ديگر چندان مهم نيست بلكه اصل حضور مردم پاي صندوق هاي رأي را مي بينند.
آنها مي بينند كه در اين نظام با سي و هفت سال عمر و تجربه فشارها و تحريم ها و جنگ ها و توطئه ها همچنان مردم به دموكراسي و رقابت انتخاباتي وفادار و معتقدند.
آنها مي بينند كه نمونه اي از مردمسالاري ديني براي كشورهاي منطقه توسط مردمي ارائه شده كه با شور و حرارت فراوان به چارچوب هاي قانوني وفادارند.
كاش ما هم فارغ از موضع سياسي و حزبي مان ، چه از نتايج انتخابات خوشنود و چه ناراضي باشيم ، به جاي توقف در حاشيه هاو جزييات اين رويداد بزرگ را از چشم ديگران ببينيم و آثار و نتايج آن را مشاهده كنيم.
يا از چشم فرزندان مان كه صدسال ديگر به گذشته مي نگرند ، يا از چشم دوستان و دشمناني كه از بيروت يا لندن به ما نگاه مي كنند. در هر حال مهمتر از اينكه چه كسي بر صندلي هاي سبز و سرخ خواهد نشست رويداد بزرگي است كه با حضور همگاني مردم رقم خورده و اقتدار و استواري نظام جمهوري اسلامي با تكيه بر آراي عمومي را گواهي داده است.
وقتي كه اصغر فرهادي نامزد جايزه اسكار شد در داخل ايران حرف و حديث هاي فراوان پديد آمد. يكي به محتواي فيلم " جدايي نادر از سيمين " ايراد مي گرفت و ديگري به كراوات پوشيدنش انتقاد داشت. يكي اختصاص جايزه اسكار به اين فيلم را نقشه آمريكا براي جذب او مي دانست و ديگري از تأثير اين موضوع بر فضاي فيلمسازي كشور نگران بود.
در كنار همه اينها البته در خارج ايران اتفاق ديگري رخ داد. گروهي از سلفي هاي مصر كه گرايشات وهابي داشتند در قاهره بر عليه اين فيلم تظاهرات كردند ، نكته جالب ماجرا اين بود كه آنها به اعطاي جايزه به يك فيلمساز شيعه اعتراض داشتند!
در داخل كشور هيچكس طبيعتا به اين نكته حتى فكر هم نكرده بود اما وقتي از بيرون و با نماي باز به اين اتفاق نگاه مي كرديم و از چشم ديگران مي ديديم قضيه كاملا فرق مي كرد.
آنها كه از آن چشم انداز به موضوع مي نگريستند نه محتواي فيلم را غربزده مي دانستند و نه اصغر فرهادي را غربزده مي ديدند بلكه برعكس از اين كه يك فيلمساز ايراني و شيعه نامزد جايزه اسكار شده ناراحت بودند.
هميشه وقتي يك حادثه ، يك شخص يا يك موضوع را از دور نگاه كنيم و كمي از نظر مكاني يا زماني فاصله بگيريم ديگر هيچ چيزي از جزييات و حاشيه ها به چشممان نمي آيد بلكه خطوط اصلي و مسايل كلان را مي بينيم.
امروز نسبت به كوچكترين موضعگيري يك شاعر يا لباس پوشيدن يك هنرمند حساس هستيم اما مثلا از ملك الشعراي بهار يا دهخدا چه چيزي مي دانيم ؟
امروز جزييات رويدادهاي تهران يا قم را پيگيري مي كنيم اما مثلا نسبت به حوادث جاكارتا يا ميلان چه قدر نگرانيم ؟
گاهي لازم است براي تحليل و فهم كامل تر يك موضوع كمي از آن فاصله بگيريم و از دور به آن بنگريم. كمي لازم است چشمانمان را تنگ كنيم و به جاي جزييات و حاشيه ها به اساس و اصل آن خيره شويم.
انتخابات حساس و مهم مجلس شوراي اسلامي و مجلس خبرگان به لطف خدا و هدايت رهبري و زحمت مسؤولان و همت مردم برگزار شد.
به طور طبيعي هر كدام از ما بر حسب گرايشهاي سياسي و سلايق فكري نظرات و مواضع گوناگوني نسبت به انتخابات هفتم اسفند داريم.
يا از عملكرد شوراي نگهبان حرفي مي زنيم ، يا از شيوه اجراي وزارت كشور سخن مي گوييم ، يا از تخلفي كوچك در يك حوزه اخذ رأي دلخوريم ، يا از موفقيت يك نامزد ناراحتيم و ... اما كساني كه از دور به اين انتخابات مي نگرند هيچكدام از اين مسايل را چنان كه ما مي بينيم نمي بينند.
چيزي كه در يك نماي باز و نگاه كلان و گسترده از اين انتخابات به چشم مي آيد حضور حماسي و پرشور مردم است.
آنچه ديگران از دور مي بينند اعتماد عمومي مردم به جمعوري اسلامي است.
براي ديگران نه رأي آوردن فلان آقا در اين شهر يا ناكامي فلان نامزد در شهري ديگر چندان مهم نيست بلكه اصل حضور مردم پاي صندوق هاي رأي را مي بينند.
آنها مي بينند كه در اين نظام با سي و هفت سال عمر و تجربه فشارها و تحريم ها و جنگ ها و توطئه ها همچنان مردم به دموكراسي و رقابت انتخاباتي وفادار و معتقدند.
آنها مي بينند كه نمونه اي از مردمسالاري ديني براي كشورهاي منطقه توسط مردمي ارائه شده كه با شور و حرارت فراوان به چارچوب هاي قانوني وفادارند.
كاش ما هم فارغ از موضع سياسي و حزبي مان ، چه از نتايج انتخابات خوشنود و چه ناراضي باشيم ، به جاي توقف در حاشيه هاو جزييات اين رويداد بزرگ را از چشم ديگران ببينيم و آثار و نتايج آن را مشاهده كنيم.
يا از چشم فرزندان مان كه صدسال ديگر به گذشته مي نگرند ، يا از چشم دوستان و دشمناني كه از بيروت يا لندن به ما نگاه مي كنند. در هر حال مهمتر از اينكه چه كسي بر صندلي هاي سبز و سرخ خواهد نشست رويداد بزرگي است كه با حضور همگاني مردم رقم خورده و اقتدار و استواري نظام جمهوري اسلامي با تكيه بر آراي عمومي را گواهي داده است.
