اما ساعتی از این خبر نگذشته بود که پلیس بین الملل اعلام کرد که ماجرای دو جوان ایرانی و گذرنامههای دزدیده شده، به موضوع تروریسم ربطی نداشته وبه مقوله پناهندگی و مهاجرت غیر قانونی مرتبط است. سخنگوی وزارت خارجه ایران نیز که در نشست مطبوعاتی خود همزمان با شایعه دخالت ایران در انفجارهواپیمای پان ام در لاکربی و قاچاق اسلحه به نوار غزه از سوی رسانه ها مورد سوال قرار گرفته بود، در پاسخ به معمای دو جوان ایرانی صرفا به محکوم کردن پدیده قاچاق انسان اشاره کرد. بدیهی است که در جهان امروز این موضوع مهمتر و ریشه دارتر از آناست که با جملات کلیشهای بتوان این معما و اثرات مخرب آنرا از سر گذراند. همانطور که ناپدید شدن هواپیما در دو روز گذشته بازار سهام کشور مالزی را تحت تاثیر قرار داده و سهام شرکت خطوط هوایی مالزی و حتی ارزش سهام شرکت بوئینگ را با سقوط روبهرو کرده و همچنین بر روابط سیاسی فیمابین چین و مالزی تاثیر گذاشته است، یقینا تاثیرات منفی خود را بر وجهه ایران و ایرانیان نزد افکار عمومی جهان خواهد گذاشت. رسانه های بین المللی زمانیکه با اعلام پلیس
بین الملل از انگیزه تروریستی این معما نفسی
راحت کشیدند
بلافاصله به نقل قول از دوست صمیمی این 2جوان در مالزی اشاره کردند، که این 2 جوان صرفا به دنبال زندگی بهتر و رسیدن به آغوش وابستگان، ریسک را به جان خریده و با گذرنامه جعلی به دامان مرگ پر کشیدهاند. خبری که قلب هر شهروند ایرانی را منقلب و ذهن هر غیر ایرانی را متاثر میسازد. سهم مسئولان ایرانی و ایرانیان از این تراژدی انسانی نهتنها سوگواری در غم مفقود شدن شهروندان خویش است، بلکه انگیزهای برای درک عمیقتری از ابعاد ناشناخته پناهندگی شهروندان خود و روایتهای ناشناختهای از گریز جوانان از وطن مادریشان را طلب میکند. شاید اگر معمای ناپدید شدن این هواپیما پیش نمیآمد و این 2 جوان همراه با دیگر مسافران سالم به مقصد میرسیدند کماکان غم از دست دادن شهروندان و آبروی ایرانی در استفاده از گذرنامه جعلی بر ما باقی میماند.
هنوز مدتی از کشته شدن جوان ایرانی در جستوجوی پناهندگی در استرالیا از خاطرها نرفته که با ابعاد دیگری از این معمای خودساخته روبهرو میشویم. شاید معمای مفقودشدن هواپیما و مرگ سرنشینان با کشف جعبه سیاه حل شود، اما از هم اکنون میتوان بهوضوح دلیل معمای ترک وطن و پناهندگی این 2 جوان را «خطای مدیریت شهروندی» نامید. زمان آن فرا رسیده که برای حل معمای خود منتظر پیدا شدن جعبه سیاه از بستر اقیانوس نباشیم و با واقعبینی به درک ریشههای عیان واقعیتهای تلخ بنگریم و دیگر «قاچاق انسان» یا «سراب جوانان» را تنها راه حل معمای «تلاش برای زندگی بهتر» شهروندان جوان خود ننامیم. //34
منبع: روزنامه شهروند