به گزارش چی 24 به نقل از پایگاه اطلاع رسانی محمد رضا زائری:
هيچ كس را تنها با يك سفر به مشهد يا اقامتي كوتاه در اين شهر به عنوان مشهدي نمي شناسند بلكه بايد چندان در اين شهر بماند و اقامت و استقرار داشته باشد كه او را مشهدي بدانند.
يا مثلا كسي را تنها با يكي دو بار غذا درست كردن به عنوان آشپز نمي شناسند بلكه بايد به طور دائمي و جدي به اين حرفه اشتغال يابد تا بگويند فلاني آشپز است.
در مسايل معنوي و روحاني نيز چنين است. اوصاف و عناوين معنوي هم تنها زماني به افراد اطلاق مي شود كه در هر موضوعي چندان استقرار و استمرار و جديت و تلاش داشته باشند كه به حقيقت مشمول آن عنوان بشوند.
در روايات ديني ما آمده است كه در روز قيامت ندايي به گوش اهل محشر مي رسد كه مي پرسد : رجبي ها كجا هستند ؟ و آنگاه عده اي از صفوف مردمان جدا مي شوند و با عنايت خاص خداوند به سوي بهشت مي روند.
چگونه مي شود كه در آن هنگامه سخت ، فرشتگان كسي را به اين صفت بشناسند ؟ آيا تنها با يكبار روزه گرفتن يا دو ركعت نماز خواندن كسي به عنوان رجبي شناخته مي شود ؟
در روز قيامت فرشتگان كسي را رجبي خواهند دانست كه با تمام وجود در حقيقت شهر رجب ساكن شده باشد و خيابان هايش را و كوچه هايش را بشناسد. كسي كه روزهايش را روزه گرفته باشد ، كسي كه شبهايش را به عبادت ايستاده باشد ، كسي كه به خاطر خدا چندان به يتيمان رسيده باشد و صدقه داده باشد و آن قدر از گناهان دست كشيده باشد و پرهيز كرده باشد كه واقعا اهل رجب به شمار آيد.
اين فرصت آسماني به سرعت مي گذرد و اكنون تنها بيست روزش باقي است. كاش چنان در اين شهر ساكن شويم و چنان به آن انس بگيريم و چنان اهل حقيقتش باشيم كه در هول و هراس قيامت ما را نيز چنين صدا بزنند و به احترام و عزت بخوانند و بگويند كه : " جناب آقاي رجبي ، سركار خانم رجبي ! بفرماييد داخل !"
هيچ كس را تنها با يك سفر به مشهد يا اقامتي كوتاه در اين شهر به عنوان مشهدي نمي شناسند بلكه بايد چندان در اين شهر بماند و اقامت و استقرار داشته باشد كه او را مشهدي بدانند.
يا مثلا كسي را تنها با يكي دو بار غذا درست كردن به عنوان آشپز نمي شناسند بلكه بايد به طور دائمي و جدي به اين حرفه اشتغال يابد تا بگويند فلاني آشپز است.
در مسايل معنوي و روحاني نيز چنين است. اوصاف و عناوين معنوي هم تنها زماني به افراد اطلاق مي شود كه در هر موضوعي چندان استقرار و استمرار و جديت و تلاش داشته باشند كه به حقيقت مشمول آن عنوان بشوند.
در روايات ديني ما آمده است كه در روز قيامت ندايي به گوش اهل محشر مي رسد كه مي پرسد : رجبي ها كجا هستند ؟ و آنگاه عده اي از صفوف مردمان جدا مي شوند و با عنايت خاص خداوند به سوي بهشت مي روند.
چگونه مي شود كه در آن هنگامه سخت ، فرشتگان كسي را به اين صفت بشناسند ؟ آيا تنها با يكبار روزه گرفتن يا دو ركعت نماز خواندن كسي به عنوان رجبي شناخته مي شود ؟
در روز قيامت فرشتگان كسي را رجبي خواهند دانست كه با تمام وجود در حقيقت شهر رجب ساكن شده باشد و خيابان هايش را و كوچه هايش را بشناسد. كسي كه روزهايش را روزه گرفته باشد ، كسي كه شبهايش را به عبادت ايستاده باشد ، كسي كه به خاطر خدا چندان به يتيمان رسيده باشد و صدقه داده باشد و آن قدر از گناهان دست كشيده باشد و پرهيز كرده باشد كه واقعا اهل رجب به شمار آيد.
اين فرصت آسماني به سرعت مي گذرد و اكنون تنها بيست روزش باقي است. كاش چنان در اين شهر ساكن شويم و چنان به آن انس بگيريم و چنان اهل حقيقتش باشيم كه در هول و هراس قيامت ما را نيز چنين صدا بزنند و به احترام و عزت بخوانند و بگويند كه : " جناب آقاي رجبي ، سركار خانم رجبي ! بفرماييد داخل !"
