آن چه یک مبلّغ باید بداند

به گزارش چی 24 به نقل از رسالت:

 

 

 

پدیدآورنده: سید مهدی واعظ ‌موسوی

موضوع: مسائل فقهی، احكام، فرهنگ اسلامی

ناشر: آیقچی

محل نشر: مشهد

این کتاب با مدخل پیشگفتار در 15 مورد به بررسی نکاتی می‌‌‌پردازد که لازمه کار یک مبلّغ است. مؤلف در پیشگفتار بیان کرده که با استفاده از آیات و روایات به دنبال ارائه شیوه‌‌های تبلیغ است تا بدین وسیله گامی ‌کوچک در جهت اهداف بلند دینی بردارد.

نخستین نکته‌‌ای که مؤلف تحت عنوان جهاد اندیشه بیان می‌‌دارد، به این مطلب اذعان دارد که یک تبلیغ دینی در درجه اول باید از قرآن و معارف آن برخوردار باشد، سپس به نمونه‌‌هایی از ترجمه‌‌ها و تفسیرهای برتر اشاره کرده است.

نکته دوم به بیان اهمیت سخن می‌‌پردازد که به خاطر اهمیت و تاثیر فوق العاده کلام آیات و روایاتی را نقل می‌‌کند تا آن‌جا که گاهی یک جمله مسیر جامعه ای را به سوی خوبی یا بدی تغییر می ‌دهند.

نکته سوم تحت عنوان ویژگی ‌های یک مبلّغ، چند ویژگی را برمی‌‌شمرد از جمله آگاهی و تفقه در دین، صبر، شجاعت و اخلاص، مهربانی و نرم خویی، زبان گویا و آزاداندیشی.

نکته چهارم وظیفه خطیر دانشمندان و مبلّغان دینی که روش فکری انبیاء را ترویج می‌‌کنند، مبارزه با استخفاف اندیشه ‌ها دانسته شده‌ است. از این رو مبلّغان دینی اولاً باید راه‌های استخفاف اندیشه ‌ها را بشناسند و ثانیاً مردم را نسبت به این مسائل آگاه کنند.

نکته پنجم به تأثیر عمیق تبلیغ و دعوت عملی می‌‌پردازد، لذا به مبلّغان توصیه می‌‌کند که بیش از سخن با کردارشان مردم را دعوت به خیر کنند.

نکته ششم با عنوان عدم چشمداشت مادی، مبلّغان الهی را از چشمداشت و انتظار پاداش مادی و معنوی از مردم بازمی‌‌دارد.

نکته هفتم به مهارت زیبا سخن گفتن اشاره دارد و توجه مبلّغ را به این نکته جلب می‌‌کند که هر چند سخن دارای پیام عالی و منطقی نیرومند باشد ولی اگر با روش زیبا بیان نشود، اثر خاصی نخواهد داشت، زیرا اقناع عقل و فکر به تنهایی کافی نیست و باید عواطف و احساسات نیز اقناع گردد که نیمی ‌از وجود انسان است.

نکته هشتم مبلّغ را به سلاح استدلال و برهان فرا می‌‌خواند و بیان می‌‌دارد که منطق برهان طلبی اسلام حکایت از محتوای قوی و غنی آن دارد، زیرا برهان استوارترین دلیلی است که همواره با راستی همراه است.

نکته نهم به بررسی روش حکمت، پند نیکو و مناظره پرداخته است. حکمت به معنای دانش، منطق و استدلال می‌‌باشد و پند نیکو ناظر به عواطف انسان‌هاست که از این رهگذر انسان را به حقیقت آشنا می‌‌کند و مناظره نیز هنگامی‌ موثر خواهد افتاد که حقیقت، عدالت و راستی در آن دیده شود و از هر گونه توهین و تحقیر خالی باشد.

نکته دهم به این مسئله می‌‌پردازد که یک مبلّغ باید بدی را با خوبی پاسخ دهد زیرا خوبی در برابر بدی، دشمنان سرسخت را به دوستان صمیمی ‌بدل خواهد نمود که امروزه یکی از مهم‌ترین و ظریف‌ترین روش‌های ارتباط موثر اجتماعی است یا در بحث مهارت‌های زندگی و مدیریت ارتباطات به افراد، این روش آموزش داده مي‌‌شود.

نکته یازدهم به این مورد می‌‌پردازد که در تبلیغ باید رعایت اولویت‌‌ها را داشته باشیم. در عصر مبارزه با نادانی در اولویت نخست تبلیغ است.

نکته دوازدهم مبلّغ را از شتاب کردن و شتابزدگی برحذر می‌‌دارد. و بیان می‌‌دارد که باید مبلّغان با حوصله و صبر رفتار کنند تا کسانی که احتمال هدایتشان می‌‌رود، محروم نگردد.

نکته سیزدهم مبلّغ را به میانه روی در اعمال و رفتار فرا می‌‌خواند. برای بیدار ساختن جاهلان و تعصباتشان، بهترین راه، حوصله و نادیده گرفتن رفتار آن‌هاست.

نکته چهاردهم مبلّغ را ملزم به احترام نسبت به عقاید و احساسات مردم می‌‌کند. حتی در بیان راه هدایت، نباید به آداب و آئین مردم توهین کرد بلکه باید آن‌ها را در مقام اختیارشان هدایت کرد.

نکته پانزدهم به روش بی اعتنایی در برابر لجوجان اشاره می‌‌کند. زیرا غفلت از یاد خدا و اقبال مادیات، باعث رویگردانی این افراد نسبت به انذار و تبشیر است، بنابراین بعد از اتمام حجت باید آن‌ها را به حال آن‌ها رها کرده تا خداوند درباره آن‌ها داوری کند.

در پایان نیز نکات و یادآوری‌‌هایی به طور مختصر بیان شده‌است. شنونده باید احساس کند که مبلّغ به گفته‌‌های خود ایمان دارد و هدفش حق جویی و درصدد تحقیر مخاطب نمی‌‌باشد.

منبع: کتابشناسی توصیفی