به گزارش چی 24 به نقل از پایگاه اطلاع رسانی محمد رضا زائری:
نشست نقد و بررسی کتاب «هی یو» خاطرات سعید ابوطالب از اسارت چهارماهه‌اش در زندان‌های آمریکایی با حضور نویسنده این کتاب و حجت الاسلام و المسلمین زائری در غرفه انتشارات سوره مهر برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری سوره مهر، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا زائری در ابتدای این نشست گفت: اولین نکته‌ای که دربارة کتاب سعید ابوطالب به نظر هر خواننده‌ای می‌رسد خودنوشت بودن این خاطرات و نوشته شدن آنها توسط یک مستندساز است.
وی افزود: مستندساز بودن آقای ابوطالب باعث می‌شود که کتاب مثل یک فیلم‌نامه بک‌وارد و فلش‌فوروارد داشته باشد. جزئیاتی که در کتاب ذکر شده آن‌قدر حیرت‌انگیز است که برای خواننده جالب است بداند چطور همة این مسائل در یاد خاطره‌نویس مانده است.
زائری در ادامه به اهمیت موضوعِ این کتاب که روایتگر مواجهه با زندانبانان آمریکایی ست اشاره کرد و افزود: ما از ابتدای انقلاب با آمریکا مخالفت کرده و شعار مرگ بر آمریکا سر داده‌ایم،اما نسل جدید که خودش جنایت‌های آمریکا را لمس نکرده شاید درک درستی از معنای مرگ بر آمریکا گفتن ما نداشته باشد. بنابراین بسیار ارزشمند است که بتوانیم رفتار آمریکایی‌ها را منصفانه و بدون شعار و تهمت در قالب کتابی جذاب بیان کنیم.
وی اظهار کرد: نکتة مهم دیگر در مورد کتاب هی‌یو دور بودن آن از قهرمان‌سازی ست. نویسنده تلاش می‌کند که نه از خودش قهرمان بسازد نه از دیگری. و این در دور بودن اثر از شعارزدگی مؤثر بوده است و روایت نویسنده از عواطف انسانی مانند ترس، این کتاب را خواندنی‌تر کرده است.
در ادامه نشست سعید ابوطالب در پاسخ به پرسشی دربارة تأثیر سایر کتب خاطرات بر کتاب هی‌یو گفت: من بیشتر کتاب‌هایی را که در حوزة دفاع مقدس منتشر شده خوانده‌ام، حتی برخی را مثل «دا» چند بار خوانده‌ام. اگر من کتاب هی‌یو را به سبک سایر کتاب‌های منتشرشده در حوزة دفاع مقدس می‌نوشتم بدون اینکه خوانده شود وارد آرشیو می‌شد.
من معتقدم کتاب خاطرات به دلیل جزئیاتی که ارائه می‌کنند اهمیت دارد، مردم دوست دارند جزئیات را بدانند، به همین خاطر داستانم را از حالت خطی درآوردم تا خوانده شود، نه اینکه به تاریخ بپیوندد.
وی ادامه داد: زمانی که می‌خواستم برای ساختن مستند به عراق سفر کنم همه در تلویزیون سعی می‌کردند مرا از سفر بازدارند، می‌گفتند ما خودمان در عراق خبرنگار داریم، درحالی‌که من می‌دانستم خبرنگار صداوسیما وظیفه ندارد از هتلش خارج شود. هدف ما این بود که از نزدیک با آنچه که در عراق اتفاق افتاده مواجه شویم.
ابوطالب اضافه کرد: آن زمان این تئوری وجود داشت که آمریکا پس از حمله به افغانستان و عراق به ایران هم حمله خواهد کرد و من دلم می‌خواست حقیقت ماجرا را بدانم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به تصور حاکم از سرباز آمریکایی اشاره کرد و افزود: تصوری که اکثر ما از سرباز آمریکایی داریم تصویری هالیوودی ست. آنها این تصویر را به ما القا می‌کنند تا کشورهایی که به آنها حمله می‌کنند در همان ابتدا خود را تسلیم کنند. من در سفرم به عراق می‌خواستم از نزدیک سربازان آمریکایی را ببینم چراکه معتقدم برای مستندسازی باید سو
ابوطالب دربارة اهمیت حفظ فاصلة نویسنده با سوژه گفت: من یک مستندساز هستم و می‌دانم که وقتی فیلمم باورپذیر می‌شود که خودم را از موضوع بردارم. و واقعیت را بنویسم. در کتاب هم به همین نحو عمل کرده‌ام. حتی در جایی که به عنوان مثال می‌نویسم «اسیر با خودش فکر می‌کند که باید بترسد» تلاش می‌کردم که واقعیت را از دید سوم‌شخص مطرح نمایم. برای منصفانه بودن روایتم از زندان‌های آمریکایی با سهیل کریمی و خالد که همراه من در زندان بودند مصاحبه کردم و بسیاری از خاطراتم را با گفته‌های آنها تطبیق دادم.
وی در پاسخ پرسشی دربارة چطور جزئیات را به خاطر داشته است اظهار کرد: زمانی که آمریکایی‌ها به من گفتند 20 سال زندان برای تو می‌بُریم، من با خودم فکر کردم که در طول این 20 سال خاطرات چند ماه اسارت را فراموش خواهم کرد، به همین دلیل روی کاغذهایی که به دستم می‌رسید خاطراتم را و همچنین جزئیاتی مثل: اسم افراد، قد و درجه‌شان و مشخصات جایی که در آنجا زندانی شده بودیم، می‌نوشتم. گفت‌وگوهایی که بعداً توسط یک خبرنگار دربارة آن روزها با من انجام شد باعث شد بسیاری از خاطراتم را فراموش نکنم.
نشست نقد و بررسی کتاب «هی یو» خاطرات سعید ابوطالب از اسارت چهارماهه‌اش در زندان‌های آمریکایی با حضور نویسنده این کتاب و حجت الاسلام و المسلمین زائری در غرفه انتشارات سوره مهر برگزار شد.
به گزارش پایگاه خبری سوره مهر، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا زائری در ابتدای این نشست گفت: اولین نکته‌ای که دربارة کتاب سعید ابوطالب به نظر هر خواننده‌ای می‌رسد خودنوشت بودن این خاطرات و نوشته شدن آنها توسط یک مستندساز است.
وی افزود: مستندساز بودن آقای ابوطالب باعث می‌شود که کتاب مثل یک فیلم‌نامه بک‌وارد و فلش‌فوروارد داشته باشد. جزئیاتی که در کتاب ذکر شده آن‌قدر حیرت‌انگیز است که برای خواننده جالب است بداند چطور همة این مسائل در یاد خاطره‌نویس مانده است.
زائری در ادامه به اهمیت موضوعِ این کتاب که روایتگر مواجهه با زندانبانان آمریکایی ست اشاره کرد و افزود: ما از ابتدای انقلاب با آمریکا مخالفت کرده و شعار مرگ بر آمریکا سر داده‌ایم،اما نسل جدید که خودش جنایت‌های آمریکا را لمس نکرده شاید درک درستی از معنای مرگ بر آمریکا گفتن ما نداشته باشد. بنابراین بسیار ارزشمند است که بتوانیم رفتار آمریکایی‌ها را منصفانه و بدون شعار و تهمت در قالب کتابی جذاب بیان کنیم.
وی اظهار کرد: نکتة مهم دیگر در مورد کتاب هی‌یو دور بودن آن از قهرمان‌سازی ست. نویسنده تلاش می‌کند که نه از خودش قهرمان بسازد نه از دیگری. و این در دور بودن اثر از شعارزدگی مؤثر بوده است و روایت نویسنده از عواطف انسانی مانند ترس، این کتاب را خواندنی‌تر کرده است.
در ادامه نشست سعید ابوطالب در پاسخ به پرسشی دربارة تأثیر سایر کتب خاطرات بر کتاب هی‌یو گفت: من بیشتر کتاب‌هایی را که در حوزة دفاع مقدس منتشر شده خوانده‌ام، حتی برخی را مثل «دا» چند بار خوانده‌ام. اگر من کتاب هی‌یو را به سبک سایر کتاب‌های منتشرشده در حوزة دفاع مقدس می‌نوشتم بدون اینکه خوانده شود وارد آرشیو می‌شد.
من معتقدم کتاب خاطرات به دلیل جزئیاتی که ارائه می‌کنند اهمیت دارد، مردم دوست دارند جزئیات را بدانند، به همین خاطر داستانم را از حالت خطی درآوردم تا خوانده شود، نه اینکه به تاریخ بپیوندد.
وی ادامه داد: زمانی که می‌خواستم برای ساختن مستند به عراق سفر کنم همه در تلویزیون سعی می‌کردند مرا از سفر بازدارند، می‌گفتند ما خودمان در عراق خبرنگار داریم، درحالی‌که من می‌دانستم خبرنگار صداوسیما وظیفه ندارد از هتلش خارج شود. هدف ما این بود که از نزدیک با آنچه که در عراق اتفاق افتاده مواجه شویم.
ابوطالب اضافه کرد: آن زمان این تئوری وجود داشت که آمریکا پس از حمله به افغانستان و عراق به ایران هم حمله خواهد کرد و من دلم می‌خواست حقیقت ماجرا را بدانم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به تصور حاکم از سرباز آمریکایی اشاره کرد و افزود: تصوری که اکثر ما از سرباز آمریکایی داریم تصویری هالیوودی ست. آنها این تصویر را به ما القا می‌کنند تا کشورهایی که به آنها حمله می‌کنند در همان ابتدا خود را تسلیم کنند. من در سفرم به عراق می‌خواستم از نزدیک سربازان آمریکایی را ببینم چراکه معتقدم برای مستندسازی باید سو
ابوطالب دربارة اهمیت حفظ فاصلة نویسنده با سوژه گفت: من یک مستندساز هستم و می‌دانم که وقتی فیلمم باورپذیر می‌شود که خودم را از موضوع بردارم. و واقعیت را بنویسم. در کتاب هم به همین نحو عمل کرده‌ام. حتی در جایی که به عنوان مثال می‌نویسم «اسیر با خودش فکر می‌کند که باید بترسد» تلاش می‌کردم که واقعیت را از دید سوم‌شخص مطرح نمایم. برای منصفانه بودن روایتم از زندان‌های آمریکایی با سهیل کریمی و خالد که همراه من در زندان بودند مصاحبه کردم و بسیاری از خاطراتم را با گفته‌های آنها تطبیق دادم.
وی در پاسخ پرسشی دربارة چطور جزئیات را به خاطر داشته است اظهار کرد: زمانی که آمریکایی‌ها به من گفتند 20 سال زندان برای تو می‌بُریم، من با خودم فکر کردم که در طول این 20 سال خاطرات چند ماه اسارت را فراموش خواهم کرد، به همین دلیل روی کاغذهایی که به دستم می‌رسید خاطراتم را و همچنین جزئیاتی مثل: اسم افراد، قد و درجه‌شان و مشخصات جایی که در آنجا زندانی شده بودیم، می‌نوشتم. گفت‌وگوهایی که بعداً توسط یک خبرنگار دربارة آن روزها با من انجام شد باعث شد بسیاری از خاطراتم را فراموش نکنم.
