1) قرآن شریف، علت تشریع روزه را از جانب خداوند متعال، تقوای مردم میداند؛ «لعلّکم تتقون».
2) حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبهای که در مورد فدک ایراد فرمودند، واجب شدن روزه را، امتحان مردم در میدان اخلاص معرفی فرمودهاند.
3) چون روزه امری سرّی و عبادتی پنهان، میان بنده و خالق است و اَحَدی از آن اطلاع ندارد، با مخفی نگه داشتن و اظهار نکردن آن اخلاص انسان آزموده میشود.
4) امام عسکری علیهالسلام در جواب نامه محمد بن حمزه علوی که از علّت وجوب روزه سؤال کرده بود، مرقوم فرمودند: «خداوند روزه را واجب کرد تا ثروتمند گرسنگی را احساس کند و نسبت به فقیران احسان نماید.»
5) در کلام امام رضا علیهالسلام این جملات در فلسفه وجوب روزه به چشم میخورد.
- مردم باید روزه بگیرند تا درد گرسنگی و تشنگی را لمس کرده و آن را دلیل فقیری خود در روز قیامت قرار دهند.
- مردم باید روزه بگیرند تا در اثر گرسنگی و تشنگی، نوعی خشوع و ذلّت و سستی در خود احساس نمایند و در برابر امر الهی صبر پیشه کنند. خدا را بشناسند و آنچه را تحمل میکنند به حساب خدا گذاشته مستوجب ثواب الهی گردند.
- روزه، شهوت انسان را میشکند و موعظهگری سریع و راهنمای آخرت مردم خواهد بود.
6) ...
منبع: سایت تبیان