امام صادق علیه السلام فرمودند: «خواب روزه دار عبادت، خاموشی او تسبیح، عمل وی پذیرفته شده و دعای او مستجاب است.»
به گزارش چی 24 به نقل از رسالت:
گوهرهایی از کلام ائمه علیهم‌السلام در مورد ماه رمضان
1) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ يُضاعِفُ اللّهُ فيهِ الحَسَناتِ وَ يَمحو فيهِ السَّيِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَكَةِ»؛ ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مىافزايد و گناهان را پاك مىكند و آن ماه بركت است. (بحار الانوار(ط-بیروت) ج93 ، ص340 - فضایل الاشهر الثلاثه ص95)
2) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند :«مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ صَوْمَ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْن.»؛ هر كس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگيرد و به روزه ماه رمضان وصل كند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برايش محسوب مى كند. (من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 94 ، ح 1829 - امالی(صدوق) ص 670)
3) امام صادق عليه السلام می‌فرمایند :«من افطر يوما من شهر رمضان خرج روح الايمان منه»؛ هر كس يك روز ماه رمضان را (بدون عذر) بخورد، روح ايمان از او جدا مى شود. (من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 118 ، ح 1892 - ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 236)
4) امام علی علیه السلام می‌فرمایند: «شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهرى»؛ رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است. (شرح فروع کافی ج 4 ، ص 14)
5) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار»؛ رمضان ماهى است كه ابتدايش رحمت است و ميانه اش مغفرت و پايانش اجابت و آزادى از آتش جهنم. (کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 67، بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 342)
6) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِي أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْه»؛ درهاى آسمان در اولين شب ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرين شب آن بسته نخواهد شد.(بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 344)
7) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِي رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ يَكُونَ رَمَضَانُ السَّنَة»؛ اگر بنده خدا مى دانست كه در ماه رمضان چيست (چه بركتى وجود دارد) دوست مى داشت كه تمام سال، رمضان باشد. (بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 346 ، ح 12)
8) امام رضا علیه السلام می‌فرمایند: «مَنْ قَرَأَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ كَانَ كَمَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِي غَيْرِهِ مِنَ الشُّهُور»؛ هر كس ماه رمضان يك آيه از كتاب خدا را قرائت كند مثل اين است كه درماه هاى ديگر تمام قرآن را بخواند. (فضائل الاشهر الثلاثه ص 97 ، ح 82 - بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 341)
9) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «رَأْسُ السَّنَةِ لَيْلَةُ الْقَدْرِ يُكْتَبُ فِيهَا مَا يَكُونُ مِنَ السَّنَةِ إِلَى السَّنَةِ»؛ آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آينده نوشته مى شود. (تهذیب الاحکام (تحقیق خرسان) ج 4 ، ص 332)
10) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «كَيْفَ تَكُونُ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ قَالَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهَا خَيْرٌ مِنَ الْعَمَلِ فِي أَلْفِ شَهْرٍ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ الْقَدْر»؛ چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ حضرت فرمود: كار نيك در آن شب از كار در هزار ماه كه در آن ها شب قدر نباشد بهتر است. (من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 158 ، ح 2025)
11) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «التقدير فى ليلة تسعة عشر و الابرام فى ليلة احدى و عشرين و الامضاء فى ليلة ثلاث و عشرين»؛ برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مى گيرد و تصويب آن در شب بيست ويكم و تنفيذ آن در شب بيست و سوم. (وسایل الشیعه ج 10 ، ص 354 ، ح 13591)
12) فضل بن یسار می‌گوید: «كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام إِذَا كَانَتْ لَيْلَةُ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ وَ لَيْلَةُ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ أَخَذَ فِي الدُّعَاءِ حَتَّى يَزُولَ اللَّيْلُ فَإِذَا زَالَ اللَّيْلُ صَلَّى»؛ امام باقر علیه السلام در شب بيست و يكم و بيست و سوم ماه رمضان مشغول دعا مى شد تا شب بسر آيد و آن گاه كه شب به پايان مى رسيد نماز صبح را مى خواند. (کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 155)
13) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «إِنَّ مِنْ تَمَامِ الصَّوْمِ إِعْطَاءُ الزَّكَاةِ يَعْنِي الْفِطْرَةَ كَمَا أَنَّ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله مِنْ تَمَامِ الصَّلَاةِ لِأَنَّهُ مَنْ صَامَ وَ لَمْ يُؤَدِّ الزَّكَاةَ فَلَا صَوْمَ لَه»؛ تكميل روزه به پرداخت زكاة يعنى فطره است، همچنان كه صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله كمال نماز است همانند کسی که روزه بگیرد و زکات نپردازد برایش روزه ای نیست. (من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 183 ، ح 2085)
14) امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند: «لکل شیء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان»؛ هر چیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است. (کافی (ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 630 ، ح 10)
15) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «أَكْثِرُوا فِيهِ مِنْ تِلَاوَةِ الْقُرْآن»؛ در ماه [رمضان] قرآن را بسيار تلاوت كنيد. (فضائل الأشهر الثلاثة، ص 95)
16) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «إفطارُكَ في مَنزِلِ أخيكَ المُسلِمِ أفضَلُ مِن صِيامِكَ سَبعِينَ ضِعفاً»؛ افطار كردن در منزل برادر مسلمانت، برتر از هفتاد روز روزه تو است. (محاسن ص 411 ، ح 145)
17) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «اَلصّائِمُ لا تُرَدُّ دَعوَتُهُ»؛ دعاى روزه دار رد نمى شود. (نهج الفصاحه ص 547 ، ح 1856)
18) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «اَلطّيبُ تُحفَةُ الصّائِمِ»؛ بوى خوش، تحفه روزه دار است. (کافی (ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 113)
19) امام موسی کاظم علیه السلام می‌فرمایند: «فِطرُكَ أخاكَ الصّائِمَ أفضَلُ مِن صِيامِكَ»؛ افطارى دادن به برادر روزه دارت از روزه ات بهتر است. (کافی (ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 68 ، ح 2 - تهذیب الاحکام(تحقیق خرسان) ج 4 ، ص 201 ، ح 580)
20) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَيلَةُ القَدرِ»؛ شب قدر، قلب ماه رمضان است. (کافی (ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 66 -من لایحضره الفقیه ج 2 ، ص 99 ، ح 1843)
21) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «مَن لَم یُغفَر لَهُ فی شهرِ رمضانَ لَم یُغفَر لَهُ إلی مِثلِهِ مِن قابِلٍ الّا أن یَشهَدَ عَرَفَةَ»؛ كسى كه در ماه رمضان آمرزيده نشود، تا رمضان آينده آمرزيده نگردد، مگر آن كه در عرفه حاضر شود. (دعائم الاسلام ج 1 ، ص 269)
22) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «إذا استَهَلَّ رَمَضانُ غُلِّقَت أبوابُ النارِ، و فُتِحَت إبوابُ الجِنانِ، و صُفِّدَتِ الشَّیطانُ»؛ چون ھلال ماه رمضان پديد آيد، درھاى دوزخ بسته گردد و درھاى بھشت گشوده شود و شیاطین به زنجیر كشیده شوند. (بحار الانوار (ط-بیروت) ج 93 ، ص 348 ، ح 14)
23) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «قَد وَکَّل اللهُ بِکُلِّ شَیطانٍ مَرِیدٍ سَبعَةً مِن مَلائِکَتِهِ فَلَیسَ بِمَحلولٍ حتّی یَنقَضِیَ شَهرُکُم هذا»؛ خداوند بر ھر شیطان سركشى ھفت تن از فرشتگان خود را گمارده است كه تا پايان اين ماه ھم‌چنان در بند آن‌ھا مى باشد. (وسایل الشیعه ج 10 ، ص 304 ، ح 13477)
24) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم: «مَن أدرَکَ شَهرَ رَمَضانَ فَلَم یُغفَر لَهُ فَأبعَدَهُ اللهُ»؛ ھر كه ماه رمضان را دريابد و آمرزيده نشود، خداوند او را (از رحمت خود) دور گرداند. (فضائل الاشهر الثلاثه ص 54)
25) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «فَمَنْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي رَمَضَانَ فَفِي أَيِّ شَهْرٍ يُغْفَرُ لَه»؛ كسى كه در رمضان آمرزيده نشود، در كدام ماه آمرزيده خواھد شد؟ (امالی (صدوق) ص 53 - ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 72)
گوهرهایی از کلام ائمه علیهم‌السلام در مورد ماه رمضان
1) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَز َّوَ جَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ يُضاعِفُ اللّهُ فيهِ الحَسَناتِ وَ يَمحو فيهِ السَّيِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَكَةِ»؛ ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مىافزايد و گناهان را پاك مىكند و آن ماه بركت است. (بحار الانوار(ط-بیروت) ج93 ، ص340 - فضایل الاشهر الثلاثه ص95)
2) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند :«مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ صَوْمَ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْن.»؛ هر كس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگيرد و به روزه ماه رمضان وصل كند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برايش محسوب مى كند. (من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 94 ، ح 1829 - امالی(صدوق) ص 670)
3) امام صادق عليه السلام می‌فرمایند :«من افطر يوما من شهر رمضان خرج روح الايمان منه»؛ هر كس يك روز ماه رمضان را (بدون عذر) بخورد، روح ايمان از او جدا مى شود. (من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 118 ، ح 1892 - ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 236)
4) امام علی علیه السلام می‌فرمایند: «شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهرى»؛ رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است. (شرح فروع کافی ج 4 ، ص 14)
5) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار»؛ رمضان ماهى است كه ابتدايش رحمت است و ميانه اش مغفرت و پايانش اجابت و آزادى از آتش جهنم. (کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 67، بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 342)
6) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِي أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْه»؛ درهاى آسمان در اولين شب ماه رمضان گشوده مى شود و تا آخرين شب آن بسته نخواهد شد.(بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 344)
7) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِي رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ يَكُونَ رَمَضَانُ السَّنَة»؛ اگر بنده خدا مى دانست كه در ماه رمضان چيست (چه بركتى وجود دارد) دوست مى داشت كه تمام سال، رمضان باشد. (بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 346 ، ح 12)
8) امام رضا علیه السلام می‌فرمایند: «مَنْ قَرَأَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ كَانَ كَمَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِي غَيْرِهِ مِنَ الشُّهُور»؛ هر كس ماه رمضان يك آيه از كتاب خدا را قرائت كند مثل اين است كه درماه هاى ديگر تمام قرآن را بخواند. (فضائل الاشهر الثلاثه ص 97 ، ح 82 - بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 341)
9) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «رَأْسُ السَّنَةِ لَيْلَةُ الْقَدْرِ يُكْتَبُ فِيهَا مَا يَكُونُ مِنَ السَّنَةِ إِلَى السَّنَةِ»؛ آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آينده نوشته مى شود. (تهذیب الاحکام (تحقیق خرسان) ج 4 ، ص 332)
10) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «كَيْفَ تَكُونُ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ قَالَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِيهَا خَيْرٌ مِنَ الْعَمَلِ فِي أَلْفِ شَهْرٍ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ الْقَدْر»؛ چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟ حضرت فرمود: كار نيك در آن شب از كار در هزار ماه كه در آن ها شب قدر نباشد بهتر است. (من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 158 ، ح 2025)
11) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «التقدير فى ليلة تسعة عشر و الابرام فى ليلة احدى و عشرين و الامضاء فى ليلة ثلاث و عشرين»؛ برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مى گيرد و تصويب آن در شب بيست ويكم و تنفيذ آن در شب بيست و سوم. (وسایل الشیعه ج 10 ، ص 354 ، ح 13591)
12) فضل بن یسار می‌گوید: «كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام إِذَا كَانَتْ لَيْلَةُ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ وَ لَيْلَةُ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ أَخَذَ فِي الدُّعَاءِ حَتَّى يَزُولَ اللَّيْلُ فَإِذَا زَالَ اللَّيْلُ صَلَّى»؛ امام باقر علیه السلام در شب بيست و يكم و بيست و سوم ماه رمضان مشغول دعا مى شد تا شب بسر آيد و آن گاه كه شب به پايان مى رسيد نماز صبح را مى خواند. (کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 155)
13) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «إِنَّ مِنْ تَمَامِ الصَّوْمِ إِعْطَاءُ الزَّكَاةِ يَعْنِي الْفِطْرَةَ كَمَا أَنَّ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله مِنْ تَمَامِ الصَّلَاةِ لِأَنَّهُ مَنْ صَامَ وَ لَمْ يُؤَدِّ الزَّكَاةَ فَلَا صَوْمَ لَه»؛ تكميل روزه به پرداخت زكاة يعنى فطره است، همچنان كه صلوات بر پيامبر صلى الله عليه و آله كمال نماز است همانند کسی که روزه بگیرد و زکات نپردازد برایش روزه ای نیست. (من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 183 ، ح 2085)
14) امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند: «لکل شیء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان»؛ هر چیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است. (کافی (ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 630 ، ح 10)
15) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «أَكْثِرُوا فِيهِ مِنْ تِلَاوَةِ الْقُرْآن»؛ در ماه [رمضان] قرآن را بسيار تلاوت كنيد. (فضائل الأشهر الثلاثة، ص 95)
16) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «إفطارُكَ في مَنزِلِ أخيكَ المُسلِمِ أفضَلُ مِن صِيامِكَ سَبعِينَ ضِعفاً»؛ افطار كردن در منزل برادر مسلمانت، برتر از هفتاد روز روزه تو است. (محاسن ص 411 ، ح 145)
17) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «اَلصّائِمُ لا تُرَدُّ دَعوَتُهُ»؛ دعاى روزه دار رد نمى شود. (نهج الفصاحه ص 547 ، ح 1856)
18) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «اَلطّيبُ تُحفَةُ الصّائِمِ»؛ بوى خوش، تحفه روزه دار است. (کافی (ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 113)
19) امام موسی کاظم علیه السلام می‌فرمایند: «فِطرُكَ أخاكَ الصّائِمَ أفضَلُ مِن صِيامِكَ»؛ افطارى دادن به برادر روزه دارت از روزه ات بهتر است. (کافی (ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 68 ، ح 2 - تهذیب الاحکام(تحقیق خرسان) ج 4 ، ص 201 ، ح 580)
20) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَيلَةُ القَدرِ»؛ شب قدر، قلب ماه رمضان است. (کافی (ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 66 -من لایحضره الفقیه ج 2 ، ص 99 ، ح 1843)
21) امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: «مَن لَم یُغفَر لَهُ فی شهرِ رمضانَ لَم یُغفَر لَهُ إلی مِثلِهِ مِن قابِلٍ الّا أن یَشهَدَ عَرَفَةَ»؛ كسى كه در ماه رمضان آمرزيده نشود، تا رمضان آينده آمرزيده نگردد، مگر آن كه در عرفه حاضر شود. (دعائم الاسلام ج 1 ، ص 269)
22) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «إذا استَهَلَّ رَمَضانُ غُلِّقَت أبوابُ النارِ، و فُتِحَت إبوابُ الجِنانِ، و صُفِّدَتِ الشَّیطانُ»؛ چون ھلال ماه رمضان پديد آيد، درھاى دوزخ بسته گردد و درھاى بھشت گشوده شود و شیاطین به زنجیر كشیده شوند. (بحار الانوار (ط-بیروت) ج 93 ، ص 348 ، ح 14)
23) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «قَد وَکَّل اللهُ بِکُلِّ شَیطانٍ مَرِیدٍ سَبعَةً مِن مَلائِکَتِهِ فَلَیسَ بِمَحلولٍ حتّی یَنقَضِیَ شَهرُکُم هذا»؛ خداوند بر ھر شیطان سركشى ھفت تن از فرشتگان خود را گمارده است كه تا پايان اين ماه ھم‌چنان در بند آن‌ھا مى باشد. (وسایل الشیعه ج 10 ، ص 304 ، ح 13477)
24) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم: «مَن أدرَکَ شَهرَ رَمَضانَ فَلَم یُغفَر لَهُ فَأبعَدَهُ اللهُ»؛ ھر كه ماه رمضان را دريابد و آمرزيده نشود، خداوند او را (از رحمت خود) دور گرداند. (فضائل الاشهر الثلاثه ص 54)
25) حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم می‌فرمایند: «فَمَنْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي رَمَضَانَ فَفِي أَيِّ شَهْرٍ يُغْفَرُ لَه»؛ كسى كه در رمضان آمرزيده نشود، در كدام ماه آمرزيده خواھد شد؟ (امالی (صدوق) ص 53 - ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 72)
