آن کسانی که سعی کردند نقشه ی فلسطین را از روی صفحه ی جغرافیا پاک کنند، اشتباه کردند؛ چنین اتفاقی نخواهد افتاد. فلسطین باقی است. چند دهه ای غاصبان آن را غصب کردند، اما بدون تردید دوباره به مردم فلسطین و به آغوش اسلام برخواهد گشت و این اتفاق خواهد افتاد.
به گزارش چی 24 به نقل از رسالت: این رژیم جعلی باید دچار فروپاشی شود
در مسئله‌ی فلسطین ما ضمن نفی رژیم غاصب و جعلی و محکومیت شدید فجایع و جنایات روزانه ی این رژیم، برگزاری انتخابات با حضور همه‌ی فلسطینی ها را پیشنهاد کرده‌ایم که با موازین جاری دنیا نیز کاملاً منطبق است.
... هر دولتی از دل آرای ملت فلسطین بیرون بیاید تکلیف صهیونیست ها و ساکنان سرزمین های اشغالی را مشخص خواهد کرد، البته در مخالفت با پیشنهاد منطقی ما گفته اند این به معنای فروپاشی رژیم غاصب است که طبیعی است، این رژیم جعلی باید دچار فروپاشی شود. (دیدار وزیر امور خارجه، سفیران و مسئولان نمایندگی های ایران در خارج از کشور با رهبر انقلاب، 1394/08/10)
تنها چیزى که ممکن است از محنت فلسطینى ها بکاهد...
این منطقى که امام بزرگوار مطرح کردند که «اسرائیل باید از بین برود»، یک منطق انسانى است؛ ما ساز و کار عملى آن را هم به دنیا ارائه کردیم، که کسى هم نتوانست هیچ ایراد منطقى بگیرد. ما گفتیم از این مردمى که در این منطقه زندگى می کنند و اهل اینجا هستند و متعلق به خود این جا هستند، یک نظرسنجى و نظرخواهى بشود؛ یعنى یک رفراندمى انجام بگیرد، رژیم حاکم بر این منطقه را رفراندم معین کند، مردم معین کنند؛ معناى از بین رفتن رژیم صهیونیستى یعنى این؛ سازوکار آن این است؛ یک کارى است که منطق امروز دنیا آن را درک می کند و می فهمد و مى پسندد و کارى است عملى.
ما حتى شکل آن را هم در ارتباط با سازمان ملل و بعضى از مراجع بین المللى تعیین کردیم و ابراز کردیم، محل بحث هم واقع شد؛ یعنى این رژیم وحشى و گرگ صفت که سیاستش این است که با مشت آهنین، با بى رحمى و سنگ‌‌دلى با مردم رفتار بکند و آدم کشى و کودک کشى و حمله‌‌ى به مناطق و ویرانگرى اصلاً برایش مهم نیست و انکار هم نمی کند، علاجش جز از بین رفتن و نابود شدن نیست؛ که اگر ان شاء الله آن روز فرارسید و نابود شد، که چه بهتر؛ [اما] تا وقتى که این رژیم جعلى سرِ پا است و نابود نشده است، علاج چیست؟
علاج، مقاومت قاطع و مسلحانه ى در مقابل این رژیم است؛ در مقابله ى با رژیم صهیونیستى، باید از سوى فلسطینى ها دست قدرت نشان داده بشود. کسى گمان نکند که اگر چنان چه موشک هاى غزه نبود، رژیم صهیونیستى کوتاه مى آمد؛ نخیر. حالا شما نگاه کنید ببینید در کرانه ى باخترى چه می کنند! در کرانه ى باخترى که موشکى وجود ندارد، سلاحى وجود ندارد، تفنگى وجود ندارد؛ آن جا تنها ابزار و سلاح مردم، سنگ است؛ ببینید آن جا رژیم صهیونیستى دارد چه کار می کند: هر چه از دستش بر بیاید، خانه هاى مردم را خراب می کند، باغ هاى مردم را خراب می کند، زندگى مردم را نابود می کند، آن ها را به خوارى و ذلت می کشاند، تحقیر می کند؛ اگر لازم شد آب را رویشان می بندد، برق را رویشان می بندد؛
کسى مثل یاسر عرفات را که این همه با صهیونیست ها همراهى کرد، نتوانستند تحمل کنند، محاصره اش کردند، تحقیرش کردند، مسمومش کردند، نابودش کردند. این جور نیست که اگر چنان چه دست قدرت در مقابل صهیونیست ها نشان ندهیم، آن ها به کسى رحم کنند، ملاحظه ى کسى را بکنند، حق کسى را رعایت کنند، ابداً؛ تنها علاجى که تا قبل از نابودىِ این رژیم وجود دارد عبارت است از این که فلسطینى ها بتوانند قدرتمندانه برخورد کنند؛ اگر قدرتمندانه برخورد کردند، احتمال این که طرف مقابل - که همین رژیم گرگ‌‌صفتِ خشن است - کوتاه بیاید، وجود دارد؛ کما اینکه الان دارند با همه ى توان دنبال آتش بس می گردند؛ یعنى بیچاره شدند.
آدم‌‌کشى می کند، کودک کشى میکند، قساوت بیرون از حد و اندازه ى معقول بشرى نشان می دهد، اما در عین حال عاجز هم هست؛ یعنى در یک محذور، در یک گرفتارى سخت گرفتار است؛ لذا دنبال آتش بس است. لذا بنده عقیده ام این است، این اعتقاد ما است که کرانه ى باخترى هم مثل غزه باید مسلح بشود. دست قدرت [لازم است]. کسانى‌‌که علاقه مند به سرنوشت فلسطینند، اگر می توانند کارى بکنند، کار این است؛ در آن جا هم باید مردم را مسلح کنند. تنها چیزى که ممکن است از محنت فلسطینى ها بکاهد، عبارت است از همین که دست قدرت داشته باشند، بتوانند قدرت نمایى بکنند؛ و الا با برخورد رام و مطیع و سازش کارانه، هیچ کارى به نفع فلسطینى ها انجام نخواهد گرفت و از خشونت این موجود خشن و خبیث و گرگ صفت چیزى کاسته نخواهد شد. (بیانات در دیدار دانشجویان، 1393/05/01)
آن گاه صلح برقرار خواهد شد...
رژیم صهیونیستی که با به راه انداختن جنگ های فاجعه بار و کشتار مردم و اشغال سرزمین های عربی و سازماندهی تروریسم دولتی در منطقه و جهان، ده ها سال ترور و جنگ و شرارت به راه انداخته، ملت فلسطین را که برای احقاق حق خود به پا خاسته و مبارزه می کنند، تروریست می نامد و شبکه ی رسانه های متعلق به صهیونیزم و بسیاری از رسانه های غربی و مزدور نیز با زیر پا گذاشتن تعهّد اخلاقی و رسانه ای، این دروغ بزرگ را تکرار می کنند.
سردمداران سیاسیِ مدعی حقوق بشر نیز چشم بر این همه جنایت بسته و بدون شرم و پروا، از آن رژیم فاجعه آفرین حمایت کرده و در نقش وکیل مدافع آن ظاهر می شوند.
سخن ما آن است که فلسطین متعلق به فلسطینی ها است و ادامه ی اشغال آن، ظلمی بزرگ، تحمل ناپذیر و خطری عمده برای صلح و امنیت جهانی است. همه ی راه هائی که غربی ها و وابستگان آن ها برای «حل مسئله فلسطین» پیشنهاد کرده و پیموده اند، غلط و ناموفق بوده است و در آینده نیز چنین خواهد بود.
ما راه‌حلی عادلانه و کاملاً دموکراتیک را پیشنهاد کرده ایم: همه ی فلسطینی ها، چه ساکنان کنونی آن، و چه کسانی که به کشورهای دیگر رانده شده و هویت فلسطینی خود را حفظ کرده اند، اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی، در یک همه پرسیِ عمومی، با نظارتی دقیق و اطمینان بخش شرکت کنند و ساختار نظام سیاسی این کشور را انتخاب نمایند و همه ی فلسطینیانی که سال ها رنج آوارگی را تحمل کرده اند، به کشور خود باز گردند و در این همه پرسی و سپس تدوین قانون اساسی و انتخابات، شرکت نمایند. آن گاه صلح برقرار خواهد شد. (بیانات در شانزدهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد، 1391/06/09)
بدون تردید فلسطین دوباره به مردم و به آغوش اسلام برخواهد گشت
موضع ما در مقابل فلسطین هم موضع روشنی است. ما معتقدیم سرزمین فلسطین، کشور فلسطین، یکجا متعلق به فلسطینی ها است. آن کسانی که سعی کردند نقشه ی فلسطین را از روی صفحه ی جغرافیا پاک کنند، اشتباه کردند؛ چنین اتفاقی نخواهد افتاد. فلسطین باقی است. چند دهه ای غاصبان آن را غصب کردند، اما بدون تردید دوباره به مردم فلسطین و به آغوش اسلام برخواهد گشت و این اتفاق خواهد افتاد. مردم فلسطین هم بیدارند. فلسطین تجزیه پذیر هم نیست؛ فلسطین یکپارچه متعلق به فلسطینیان است. جمهوری اسلامی از چند سال پیش راه حل را اعلام کرده است. راه حل مسئله ی فلسطین، این راه حل های آمریکائی و امثال آن ها نیست؛ این ها راه به جائی نخواهد برد.
راه حل این است که یک رفراندوم و همه پرسی ای از مردم فلسطین انجام بگیرد؛ هر رژیمی را که آن ها بر طبق رفراندوم رأی دادند، آن رژیم باید بر کل فلسطین حاکم شود. بعد آن ها خودشان تصمیم خواهند گرفت که با این صهیونیست هائی که از خارج وارد کشور فلسطین شدند، چه معامله ای بکنند؛ این بسته به نظر آن رژیمی است که برخاسته ی از آراء مردم فلسطین است. (بیانات در بیست و دومین سالگرد امام خمینی(ره)، 1390/03/14)
این رژیم جعلی باید دچار فروپاشی شود
در مسئله‌ی فلسطین ما ضمن نفی رژیم غاصب و جعلی و محکومیت شدید فجایع و جنایات روزانه ی این رژیم، برگزاری انتخابات با حضور همه‌ی فلسطینی ها را پیشنهاد کرده‌ایم که با موازین جاری دنیا نیز کاملاً منطبق است.
... هر دولتی از دل آرای ملت فلسطین بیرون بیاید تکلیف صهیونیست ها و ساکنان سرزمین های اشغالی را مشخص خواهد کرد، البته در مخالفت با پیشنهاد منطقی ما گفته اند این به معنای فروپاشی رژیم غاصب است که طبیعی است، این رژیم جعلی باید دچار فروپاشی شود. (دیدار وزیر امور خارجه، سفیران و مسئولان نمایندگی های ایران در خارج از کشور با رهبر انقلاب، 1394/08/10)
تنها چیزى که ممکن است از محنت فلسطینى ها بکاهد...
این منطقى که امام بزرگوار مطرح کردند که «اسرائیل باید از بین برود»، یک منطق انسانى است؛ ما ساز و کار عملى آن را هم به دنیا ارائه کردیم، که کسى هم نتوانست هیچ ایراد منطقى بگیرد. ما گفتیم از این مردمى که در این منطقه زندگى می کنند و اهل اینجا هستند و متعلق به خود این جا هستند، یک نظرسنجى و نظرخواهى بشود؛ یعنى یک رفراندمى انجام بگیرد، رژیم حاکم بر این منطقه را رفراندم معین کند، مردم معین کنند؛ معناى از بین رفتن رژیم صهیونیستى یعنى این؛ سازوکار آن این است؛ یک کارى است که منطق امروز دنیا آن را درک می کند و می فهمد و مى پسندد و کارى است عملى.
ما حتى شکل آن را هم در ارتباط با سازمان ملل و بعضى از مراجع بین المللى تعیین کردیم و ابراز کردیم، محل بحث هم واقع شد؛ یعنى این رژیم وحشى و گرگ صفت که سیاستش این است که با مشت آهنین، با بى رحمى و سنگ‌‌دلى با مردم رفتار بکند و آدم کشى و کودک کشى و حمله‌‌ى به مناطق و ویرانگرى اصلاً برایش مهم نیست و انکار هم نمی کند، علاجش جز از بین رفتن و نابود شدن نیست؛ که اگر ان شاء الله آن روز فرارسید و نابود شد، که چه بهتر؛ [اما] تا وقتى که این رژیم جعلى سرِ پا است و نابود نشده است، علاج چیست؟
علاج، مقاومت قاطع و مسلحانه ى در مقابل این رژیم است؛ در مقابله ى با رژیم صهیونیستى، باید از سوى فلسطینى ها دست قدرت نشان داده بشود. کسى گمان نکند که اگر چنان چه موشک هاى غزه نبود، رژیم صهیونیستى کوتاه مى آمد؛ نخیر. حالا شما نگاه کنید ببینید در کرانه ى باخترى چه می کنند! در کرانه ى باخترى که موشکى وجود ندارد، سلاحى وجود ندارد، تفنگى وجود ندارد؛ آن جا تنها ابزار و سلاح مردم، سنگ است؛ ببینید آن جا رژیم صهیونیستى دارد چه کار می کند: هر چه از دستش بر بیاید، خانه هاى مردم را خراب می کند، باغ هاى مردم را خراب می کند، زندگى مردم را نابود می کند، آن ها را به خوارى و ذلت می کشاند، تحقیر می کند؛ اگر لازم شد آب را رویشان می بندد، برق را رویشان می بندد؛
کسى مثل یاسر عرفات را که این همه با صهیونیست ها همراهى کرد، نتوانستند تحمل کنند، محاصره اش کردند، تحقیرش کردند، مسمومش کردند، نابودش کردند. این جور نیست که اگر چنان چه دست قدرت در مقابل صهیونیست ها نشان ندهیم، آن ها به کسى رحم کنند، ملاحظه ى کسى را بکنند، حق کسى را رعایت کنند، ابداً؛ تنها علاجى که تا قبل از نابودىِ این رژیم وجود دارد عبارت است از این که فلسطینى ها بتوانند قدرتمندانه برخورد کنند؛ اگر قدرتمندانه برخورد کردند، احتمال این که طرف مقابل - که همین رژیم گرگ‌‌صفتِ خشن است - کوتاه بیاید، وجود دارد؛ کما اینکه الان دارند با همه ى توان دنبال آتش بس می گردند؛ یعنى بیچاره شدند.
آدم‌‌کشى می کند، کودک کشى میکند، قساوت بیرون از حد و اندازه ى معقول بشرى نشان می دهد، اما در عین حال عاجز هم هست؛ یعنى در یک محذور، در یک گرفتارى سخت گرفتار است؛ لذا دنبال آتش بس است. لذا بنده عقیده ام این است، این اعتقاد ما است که کرانه ى باخترى هم مثل غزه باید مسلح بشود. دست قدرت [لازم است]. کسانى‌‌که علاقه مند به سرنوشت فلسطینند، اگر می توانند کارى بکنند، کار این است؛ در آن جا هم باید مردم را مسلح کنند. تنها چیزى که ممکن است از محنت فلسطینى ها بکاهد، عبارت است از همین که دست قدرت داشته باشند، بتوانند قدرت نمایى بکنند؛ و الا با برخورد رام و مطیع و سازش کارانه، هیچ کارى به نفع فلسطینى ها انجام نخواهد گرفت و از خشونت این موجود خشن و خبیث و گرگ صفت چیزى کاسته نخواهد شد. (بیانات در دیدار دانشجویان، 1393/05/01)
آن گاه صلح برقرار خواهد شد...
رژیم صهیونیستی که با به راه انداختن جنگ های فاجعه بار و کشتار مردم و اشغال سرزمین های عربی و سازماندهی تروریسم دولتی در منطقه و جهان، ده ها سال ترور و جنگ و شرارت به راه انداخته، ملت فلسطین را که برای احقاق حق خود به پا خاسته و مبارزه می کنند، تروریست می نامد و شبکه ی رسانه های متعلق به صهیونیزم و بسیاری از رسانه های غربی و مزدور نیز با زیر پا گذاشتن تعهّد اخلاقی و رسانه ای، این دروغ بزرگ را تکرار می کنند.
سردمداران سیاسیِ مدعی حقوق بشر نیز چشم بر این همه جنایت بسته و بدون شرم و پروا، از آن رژیم فاجعه آفرین حمایت کرده و در نقش وکیل مدافع آن ظاهر می شوند.
سخن ما آن است که فلسطین متعلق به فلسطینی ها است و ادامه ی اشغال آن، ظلمی بزرگ، تحمل ناپذیر و خطری عمده برای صلح و امنیت جهانی است. همه ی راه هائی که غربی ها و وابستگان آن ها برای «حل مسئله فلسطین» پیشنهاد کرده و پیموده اند، غلط و ناموفق بوده است و در آینده نیز چنین خواهد بود.
ما راه‌حلی عادلانه و کاملاً دموکراتیک را پیشنهاد کرده ایم: همه ی فلسطینی ها، چه ساکنان کنونی آن، و چه کسانی که به کشورهای دیگر رانده شده و هویت فلسطینی خود را حفظ کرده اند، اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی، در یک همه پرسیِ عمومی، با نظارتی دقیق و اطمینان بخش شرکت کنند و ساختار نظام سیاسی این کشور را انتخاب نمایند و همه ی فلسطینیانی که سال ها رنج آوارگی را تحمل کرده اند، به کشور خود باز گردند و در این همه پرسی و سپس تدوین قانون اساسی و انتخابات، شرکت نمایند. آن گاه صلح برقرار خواهد شد. (بیانات در شانزدهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد، 1391/06/09)
بدون تردید فلسطین دوباره به مردم و به آغوش اسلام برخواهد گشت
موضع ما در مقابل فلسطین هم موضع روشنی است. ما معتقدیم سرزمین فلسطین، کشور فلسطین، یکجا متعلق به فلسطینی ها است. آن کسانی که سعی کردند نقشه ی فلسطین را از روی صفحه ی جغرافیا پاک کنند، اشتباه کردند؛ چنین اتفاقی نخواهد افتاد. فلسطین باقی است. چند دهه ای غاصبان آن را غصب کردند، اما بدون تردید دوباره به مردم فلسطین و به آغوش اسلام برخواهد گشت و این اتفاق خواهد افتاد. مردم فلسطین هم بیدارند. فلسطین تجزیه پذیر هم نیست؛ فلسطین یکپارچه متعلق به فلسطینیان است. جمهوری اسلامی از چند سال پیش راه حل را اعلام کرده است. راه حل مسئله ی فلسطین، این راه حل های آمریکائی و امثال آن ها نیست؛ این ها راه به جائی نخواهد برد.
راه حل این است که یک رفراندوم و همه پرسی ای از مردم فلسطین انجام بگیرد؛ هر رژیمی را که آن ها بر طبق رفراندوم رأی دادند، آن رژیم باید بر کل فلسطین حاکم شود. بعد آن ها خودشان تصمیم خواهند گرفت که با این صهیونیست هائی که از خارج وارد کشور فلسطین شدند، چه معامله ای بکنند؛ این بسته به نظر آن رژیمی است که برخاسته ی از آراء مردم فلسطین است. (بیانات در بیست و دومین سالگرد امام خمینی(ره)، 1390/03/14)
