همگی قدردان زحمات شما در این سه ساله خصوصا در قضیه برجام بوده وهمچنین شاهد پیگیری های مکرر برای احقاق حقوق مردم وتناقض در سیاست های ایالات متحده هستیم اما با توجه به شرایط موجود لازم دانستم چند تذکردوستانه به دولت مردان خصوصا جناب رئیس جمهور بدهم...
به گزارش چی 24 به نقل از کرمان خبر:
علیرضا شجاعی/ به جرأت می توان گفت بزرگترین پروژه دولت یازدهم از ابتدا تا به امروز به اجرا رساندن سند برجام بوده است.سندی که دولت های قبل هم در تنظیم آن زحمات زیادی کشیده اند.از زمانی که شخص دکتر روحانی مسئول تیم مذاکره کننده بوده،پس از آن دکتر لاریجانی و دکتر جلیلی و هم اکنون دکتر ظریف.متأسفانه دولت آمریکا مانند همیشه،هم در حین مذاکرات و هم پس از آن سیاست روشنی در قبال تحریم ها علیه ایران نداشته است؛دولت دکتر روحانی هم اکنون پس از تمدید تحریم های داماتو و دبه دولت آمریکا باید به دنبال راهکار دیگری برای رونق اقتصادی کشور باشد؛زبان حال دانشجوی ورودی 92 یکی از دانشگاه های کشور را بخوانید:
اوایل ترم یک دانشگاه (۳ آذر ۱۳۹۲برابر با ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳) بودیم که حرف از اولین توافق ایران با 5+1 به میان آمد،توافق ژنو؛خوشحالی برخی مسئولین از این اتفاق در حدی بودد که گویی فتح الفتوحی رخ داده؛فراموش نمی کنم ذوق زدگی برخی جریانات سیاسی در دانشگاه و همچنین همراهی کاذب درصد زیادی از اقشار خاکستری با آنان را؛
البته ما هم خوشحال بودیم؛بالأخره زحمات زیادی از سال های گذشته تا به آن روز کشیده شده بود و این توافق تقریبا اولین ثمره ظاهری این زحمات بود.خنده های دکتر ظریفف شده بود سوژه اصلی خبرگزاری های داخل و خارج کشور.
گذشت و رسیدیم به تفاهم نامه لوزان (۱۳ فروردین ۱۳۹۴ برابر با ۳ آوریل ۲۰۱۵) که تقریبا اواسط ترم چهار بودم.
همچنان خنده بر لبان دکتر ظریف بود و فارغ از ادعاهای مسئولین ایرانی نسبت به دولت مردان آمریکا تا این جای کار هیچ اقدامی از سوی دولت آمریکا دیده نشد.
بعد از آن همه جدال،دولت های5+1 آماده شدند برای توافق نهایی وین (در ۲۳ تیر ۱۳۹۴ برابر با ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵)
پس از 12 سال چانه زنی می رسیم به "برنامه جامع اقدام مشترک" که البته با مختصر کردن زیبای دولت،به عنوان "برجام" در میان مردم جا گرفت.
از این زمان به بعد همه روابط این چند کشورتحت لوای برجام تعریف می شود. ایران اقدامات خود را در قبال این تعهدنامه شروع کرد که مهمترین و دردآورترین آن پرکردن قلبب راکتور اراک با بتن بود.اینجا بود که چرخ فناوری هسته ای متوقف شد و نیمی از شعار دولت توسط دولت نقض شد.اگر حافظه تاریخی مان کمی قوی باشد به یاد می آوریم دکتر روحانی به مردم قول چرخش تؤامان اقتصاد و سانتری فیوژها را داده بود.
در حل برخی مسائل باید حتی یک امر محال را فرض بر صحت بگیریم؛ ما هم فرض می کنیم چرخ سانتری فیوژها باز هم می چرخد؛نیمه بعدی شعار را چگونه می خواهید پاسخخ دهید جناب آقای دکتر روحانی؟
همگی قدردان زحمات شما در این سه ساله خصوصا در قضیه برجام بوده وهمچنین شاهد پیگیری های مکرر برای احقاق حقوق مردم وتناقض در سیاست های ایالات متحدهه هستیم اما با توجه به شرایط موجود لازم دانستم چند تذکردوستانه به دولت مردان خصوصا جناب رئیس جمهور بدهم:
-بنده در حال حاضر ترم 7 هستم و دوران تحصیلم رو به اتمام است.دورانی که دقیقا مثل دولت شما چهارساله است.(البته با این تفاوت که امکان تحصیل در ترم های بیشتر برایی من وجود دارد...)
-درمیان آن اقشار خاکستری هم که خدمتتان عرض کردم دیگر کسی نیست که سنگ برجام را به سینه بزند.شاید خود شما هم اخیرا این را حس کرده اید.
-آقای دکتردست به کار شوید.مردم3 سال است منتظرند.اقتصاد مقاومتی و درون پایه نیاز فعلی کشور است.هنوز یک ترم دیگر باقی مانده از هشت ترم دولتتان.
-بنده به عنوان یک جوان دغدغه مند نسبت به کشور از طرف میلیون ها جوان این کشور به شما می گویم که به ما اعتماد کنید یا به زبان شفاف تر فقط به ما اعتماد کنید(نه بهه دزدانی مانند آمریکا که هر لحظه برای غارت کشورها در کمین نشسته اند) آینده کشور در دستان ماست و پیشرفت علم و تکنولوژی و اقتصاد امری نیست که بتوان با پول از بقیه کشور ها خرید.بلکه دست یافتنی است.
آرزوی موفقیت برای همه خادمان و نابودی دشمنان این مرز و بوم را دارم.
علیرضا شجاعی/ به جرأت می توان گفت بزرگترین پروژه دولت یازدهم از ابتدا تا به امروز به اجرا رساندن سند برجام بوده است.سندی که دولت های قبل هم در تنظیم آن زحمات زیادی کشیده اند.از زمانی که شخص دکتر روحانی مسئول تیم مذاکره کننده بوده،پس از آن دکتر لاریجانی و دکتر جلیلی و هم اکنون دکتر ظریف.متأسفانه دولت آمریکا مانند همیشه،هم در حین مذاکرات و هم پس از آن سیاست روشنی در قبال تحریم ها علیه ایران نداشته است؛دولت دکتر روحانی هم اکنون پس از تمدید تحریم های داماتو و دبه دولت آمریکا باید به دنبال راهکار دیگری برای رونق اقتصادی کشور باشد؛زبان حال دانشجوی ورودی 92 یکی از دانشگاه های کشور را بخوانید:
اوایل ترم یک دانشگاه (۳ آذر ۱۳۹۲برابر با ۲۴ نوامبر ۲۰۱۳) بودیم که حرف از اولین توافق ایران با 5+1 به میان آمد،توافق ژنو؛خوشحالی برخی مسئولین از این اتفاق در حدی بودد که گویی فتح الفتوحی رخ داده؛فراموش نمی کنم ذوق زدگی برخی جریانات سیاسی در دانشگاه و همچنین همراهی کاذب درصد زیادی از اقشار خاکستری با آنان را؛
البته ما هم خوشحال بودیم؛بالأخره زحمات زیادی از سال های گذشته تا به آن روز کشیده شده بود و این توافق تقریبا اولین ثمره ظاهری این زحمات بود.خنده های دکتر ظریفف شده بود سوژه اصلی خبرگزاری های داخل و خارج کشور.
گذشت و رسیدیم به تفاهم نامه لوزان (۱۳ فروردین ۱۳۹۴ برابر با ۳ آوریل ۲۰۱۵) که تقریبا اواسط ترم چهار بودم.
همچنان خنده بر لبان دکتر ظریف بود و فارغ از ادعاهای مسئولین ایرانی نسبت به دولت مردان آمریکا تا این جای کار هیچ اقدامی از سوی دولت آمریکا دیده نشد.
بعد از آن همه جدال،دولت های5+1 آماده شدند برای توافق نهایی وین (در ۲۳ تیر ۱۳۹۴ برابر با ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵)
پس از 12 سال چانه زنی می رسیم به "برنامه جامع اقدام مشترک" که البته با مختصر کردن زیبای دولت،به عنوان "برجام" در میان مردم جا گرفت.
از این زمان به بعد همه روابط این چند کشورتحت لوای برجام تعریف می شود. ایران اقدامات خود را در قبال این تعهدنامه شروع کرد که مهمترین و دردآورترین آن پرکردن قلبب راکتور اراک با بتن بود.اینجا بود که چرخ فناوری هسته ای متوقف شد و نیمی از شعار دولت توسط دولت نقض شد.اگر حافظه تاریخی مان کمی قوی باشد به یاد می آوریم دکتر روحانی به مردم قول چرخش تؤامان اقتصاد و سانتری فیوژها را داده بود.
در حل برخی مسائل باید حتی یک امر محال را فرض بر صحت بگیریم؛ ما هم فرض می کنیم چرخ سانتری فیوژها باز هم می چرخد؛نیمه بعدی شعار را چگونه می خواهید پاسخخ دهید جناب آقای دکتر روحانی؟
همگی قدردان زحمات شما در این سه ساله خصوصا در قضیه برجام بوده وهمچنین شاهد پیگیری های مکرر برای احقاق حقوق مردم وتناقض در سیاست های ایالات متحدهه هستیم اما با توجه به شرایط موجود لازم دانستم چند تذکردوستانه به دولت مردان خصوصا جناب رئیس جمهور بدهم:
-بنده در حال حاضر ترم 7 هستم و دوران تحصیلم رو به اتمام است.دورانی که دقیقا مثل دولت شما چهارساله است.(البته با این تفاوت که امکان تحصیل در ترم های بیشتر برایی من وجود دارد...)
-درمیان آن اقشار خاکستری هم که خدمتتان عرض کردم دیگر کسی نیست که سنگ برجام را به سینه بزند.شاید خود شما هم اخیرا این را حس کرده اید.
-آقای دکتردست به کار شوید.مردم3 سال است منتظرند.اقتصاد مقاومتی و درون پایه نیاز فعلی کشور است.هنوز یک ترم دیگر باقی مانده از هشت ترم دولتتان.
-بنده به عنوان یک جوان دغدغه مند نسبت به کشور از طرف میلیون ها جوان این کشور به شما می گویم که به ما اعتماد کنید یا به زبان شفاف تر فقط به ما اعتماد کنید(نه بهه دزدانی مانند آمریکا که هر لحظه برای غارت کشورها در کمین نشسته اند) آینده کشور در دستان ماست و پیشرفت علم و تکنولوژی و اقتصاد امری نیست که بتوان با پول از بقیه کشور ها خرید.بلکه دست یافتنی است.
آرزوی موفقیت برای همه خادمان و نابودی دشمنان این مرز و بوم را دارم.
